რატომ და რატომ ვწერ და რა სირთულეების წინაშე ვდგავარ ამის გაკეთებაში?

ვიდეო: რატომ და რატომ ვწერ და რა სირთულეების წინაშე ვდგავარ ამის გაკეთებაში?

ვიდეო: რატომ და რატომ ვწერ და რა სირთულეების წინაშე ვდგავარ ამის გაკეთებაში?
ვიდეო: $TIME ready to dump below 6k$ or to pump again? Wonderland Money future 2024, აპრილი
რატომ და რატომ ვწერ და რა სირთულეების წინაშე ვდგავარ ამის გაკეთებაში?
რატომ და რატომ ვწერ და რა სირთულეების წინაშე ვდგავარ ამის გაკეთებაში?
Anonim

დღეს მინდა გაგიზიაროთ, რატომ ვწერ და რა სირთულეებსა და გამოცდილებას ვხვდები ამის გაკეთებისას.

რატომ ვწერ?

მე ვწერ, რათა გაგიზიაროთ ის, რაც ჩემი აზრით მნიშვნელოვანია. და რაც მე ვფიქრობ, შეიძლება სასარგებლო იყოს სხვა ადამიანებისთვის. და მე ვწერ რომ ვნახო. მე ვწერ ისე, რომ ჩემმა მკითხველმა შენიშნოს, რასაც მე ვწერ ან არ მპასუხობს.

თუ ჩემს ტექსტებს ჩემი პოტენციური კლიენტები კითხულობენ, მაშინ ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ მათ წაიკითხონ, შეძლონ შეამოწმონ რამდენად ახლო და მსგავსია ჩვენი ღირებულებები და სამყაროს გაგება. რამდენადაც შემიძლია ვიყო ის ადამიანი, ვისთანაც მათ სურთ მიმართონ ფსიქოლოგიურ დახმარებას.

ხშირად მიჭირს წერის დაწყება. რატომ?

როდესაც წერას ვაპირებ, ვხვდები იმ ფაქტს, რომ მეჩვენება, რომ ყველა ის თემა, რაზეც მინდა დავწერო, რისი გაზიარებაც მსურს, ამის შესახებ უკვე დაწერილია სხვების მიერ ბევრად უფრო საინტერესო, უფრო ღრმა, ბევრად უფრო სრულყოფილი და როგორც ჩანს, რატომ უნდა დაწეროს ამის შესახებ სხვაგან?

მეორეს მხრივ, ახლა ვფიქრობ, რომ მაშინაც კი, თუ ბევრმა უკვე დაწერა ამ თემაზე, მაშინ იქნებ ის, რასაც მე ვწერ, აღმოჩნდეს ვინმესთვის ძალიან გასაგებ ენაზე დაწერილი. ვინმესთან ჩემი ტექსტის საშუალებით ჩვენ შეგვიძლია ვიგრძნოთ სიახლოვე.

როდესაც ვაპირებ ღილაკს "გამოქვეყნება", ვღელავ იმაზე, თუ რამდენად საინტერესო, სასარგებლო და მნიშვნელოვანი იქნება ეს სხვა ადამიანებისთვის.

მე ასევე მეშინია რაიმე სახის დაგმობისა თუ გაუფასურების მოსმენის.

შიში იმისა, რომ ვინმემ ჩემი ტექსტი გაუფასურებს. მიუხედავად იმისა, რომ ამით ვიცი რას გავაკეთებ. მე უკვე ვისწავლე იმის დაცვა, რასაც ვწერ და საკუთარი თავი ასეთ სიტუაციებში. სულ მცირე, შემიძლია მივუთითო ადამიანს, რომ თუ მას ეს არ აინტერესებს, მას ყოველთვის აქვს არჩევანი არ წაიკითხოს და არ გაიაროს.

ასე იყო, როდესაც გავუზიარე სიტუაციები წარსულიდან: ბავშვობიდან, ახალგაზრდობიდან.

ბავშვობიდან გამიჭირდა სიტუაციის გაზიარება, მეშინოდა, რომ ვინმემ განსაჯოს. და ამავე დროს, მინდოდა გამეზიარებინა ეს ამბავი ისე, რომ მას შეეძლო ვინმესგან გამოეხმაურა პასუხი ან ვინმესთვის სასარგებლო ყოფილიყო.

და ჩემთვის ადვილი იყო ისეთი ამბის გამოქვეყნება, რომელიც უკავშირდებოდა იმ ფაქტს, რომ სასაცილო სიტუაციაში ვიყავი. ამ შემთხვევაში, ჩემთვის ადვილი და სასიხარულო იყო გაზიარება.

მიჭირს იმ პოსტების პოვნა, რომლებშიც ახლახანს ვიწყებ რაიმე თემის კვლევას. და მე მხოლოდ ამ საკითხში ვიძირები და ჯერ კიდევ არ არსებობს ამ თემის ასეთი პირდაპირი გააზრება. შემდეგ მე ვარ შეშფოთებული და შეშინებული, რომ შემიძლია მივიღო ასეთი ამპარტავანი პასუხი:”რას წერთ აქ? რაღაც სისულელეა. იმ ადამიანმა უკვე ღრმად გამოიძია ეს და აქ თქვენ ზედაპირულად წერთ რაღაცას.”

რა მინდა ჩემი მკითხველისგან, თქვენგან?

მინდა მივიღო მხარდაჭერა, რომ რასაც მე ვწერ თქვენთვის ნაცნობია. ის, რასაც ვწერ, შენზეა დამოკიდებული. ის, რასაც მე ვიზიარებ, თქვენთვის მნიშვნელოვანია, საინტერესო ან სასარგებლოა. რომ უბრალოდ მხედავ.

და მიუხედავად ყველა ჩემი შეშფოთებისა და შიშის, მინდა დავწერო და გაგიზიაროთ ის, რაც ჩემთვის მნიშვნელოვანია.

ძალიან მადლობელი ვიქნები თქვენი მხარდაჭერისთვის და თქვენი გამოხმაურებისთვის!

გირჩევთ: