2024 ავტორი: Harry Day | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 15:48
დღეს მინდა ვისაუბრო მნიშვნელოვან საკითხზე, რომელიც ეხება იმ ფაქტს, რომ ჩვენ ჩვეულებრივ ვადანაშაულებთ მსხვერპლს. უფრო მეტიც, მსხვერპლი საკუთარ თავს ადანაშაულებს.
ავიღოთ მაგალითი. X- ს თავს დაესხნენ სავალი ნაწილი და ტელეფონი წაართვეს.
რა არის პირველი რაც გონზე მოდის? "ნუ ლეკვები ჭიშკართან და ტელეფონზე ბრწყინავს." და თუ ეს არ არის კარიბჭე, მაგრამ თუ ეს არ იყო ტელეფონი, რომელიც მოიპარეს …
რატომ ვადანაშაულებთ ავტომატურად მსხვერპლს?
- იქ ჩვენ საკუთარ თავს ვაძლევთ ქვეცნობიერ უსაფრთხოებას "ეს იყო ის, ვინც ასე მოიქცა, მე ასე არ მოვიქცევი, ეს არ დამემართება";
- ჩვენ ვამბობთ, რომ ეს არის გამოცდილება, რომელიც მსხვერპლმა "უნდა შეიმუშაოს" მანიაკის გასამართლებლად, რათა კვლავ უთხრას საკუთარ თავს, რომ არ არსებობენ მანიაკები, ისინი კარმისთვის არიან და ამიტომ ჩვენ უსაფრთხოდ ვართ.
რატომ აკეთებს ამას მსხვერპლი საკუთარ თავს?
- ისევ და ისევ, თუ თქვენ საკუთარ თავზე მოიტანეთ, არის შანსი შეცვალოთ იგი, აღმოჩნდებით სიტუაციაში, რომელსაც თქვენ აკონტროლებთ და არა სხვისი კაცი კარიბჭედან;
- თუ მსხვერპლი საკუთარ თავს ადანაშაულებს, ის ანეიტრალებს მის ტკივილს, შიშს და შფოთვას, რადგან თუ ვივარაუდოთ, რომ მამაკაცები ყველგან გარბიან თავიანთ კარებს და არ არსებობს კრიტერიუმი, რომლის მიხედვითაც ისინი თავს ესხმიან, ცხოვრება ძალიან საშინელი ხდება. საშინელება ჩნდება, რომ გამოცდილება შეიძლება განმეორდეს.
ჩვენ ვადანაშაულებთ მსხვერპლს, ხოლო მსხვერპლი საკუთარ თავს ადანაშაულებს შფოთვის შემსუბუქებაში, უსაფრთხოების უზრუნველყოფაში (ქვეცნობიერად).
ამ მხრივ, სექსუალური ძალადობის მსხვერპლთან მუშაობა შეიძლება იყოს რთული, რადგან თქვენ უნდა დაუთმოთ ტკივილის ადგილი, დანაშაული კი, როგორც ჩანს, უსაფრთხოებას იძლევა.
ეს სტატია ეხება ასპექტს მხოლოდ ერთი მხრიდან. როგორ ფიქრობთ, რატომ ცდილობს ყველა ჩვეულებრივ მსხვერპლის დადანაშაულებას?
გირჩევთ:
დედები და ქალიშვილები, ან რატომ დედა ყოველთვის არ არის მართალი
ჩვენს საზოგადოებაში არ არის ძალიან გავრცელებული დედასთან ურთიერთობის განხილვა. ეს თემა ტაბუდადებულია სხვადასხვა ფსიქოლოგიური და სოციალური მიზეზების გამო. ჩვენი სამყარო იმდენად არის მოწყობილი, რომ დედის იმიჯი სოციალურ და კულტურულ გაგებაში იშვიათად აკრიტიკებს.
როგორ მოკლა დედამ ჩემში მოზარდი ან "შენ ყოველთვის იქნები ჩემი შვილი"
ავტორი: სერდიუკოვი ანდრეი ვლადიმიროვიჩი, ფსიქოლოგი, გეშტალტ თერაპევტი - ვორონეჟი ზარები, საჩივრები, ბრალდებები, ცრემლებისა და გრძნობების მანიპულირება. გარკვეული კვლევისა და ბევრი ექსპერიმენტის შემდეგ, მე შევადგინე "დედის ლექსიკონი"
სექსი, სიყვარული და რატომ არ არიან ისინი ყოველთვის ერთად
ფსიქოთერაპევტი, სხეულზე ორიენტირებული ტრავმული თერაპია როდესაც მე ვხვდები, თუ როგორ ძალადობრივად ირღვევა სხვა ადამიანების საზღვრები და ასევე ძალადობრივად უშვებს საკუთარს - ისინი აკეთებენ იმას, რაც არ სურთ, ითხოვენ სხვების შეცვლას, არ შეუძლიათ უარი თქვან, მოითხოვენ, რომ სხვებმა დაარღვიონ თავიანთი გეგმები მათი გულისთვის და თუ ეს არ ხდება, ისინი სასიკვდილოდ განაწყენებულნი არიან, თქვენ აუცილებლად იწყებთ ფიქრს როგორ გაუმკლავდეთ ამას.
როგორ ავიცილოთ მსხვერპლი, ვინც ყოველთვის ცუდია
წყარო: ზოგი გამოირჩევა ოპტიმიზმით, ზოგი კი მუდმივად წუწუნებს და წუწუნებს ცხოვრებას. რატომ იზიდავს ეს უბედურები ზოგიერთ ჩვენგანს მაგნიტივით, თუმცა მათთან კომუნიკაციის შემდეგ თავს ვგრძნობთ გაწურულ ლიმონად? ჩვენ უნებლიეთ ვართ ჩაძირული ამ ადამიანის პრობლემასთან და თავს დამნაშავედ ვგრძნობთ კიდეც, რომ ჩვენთან ყველაფერი კარგადაა.
თითოეულ მოძალადეს ჰყავს მსხვერპლი! მოძალადეები ყოველთვის წყვილდებიან მსხვერპლთან?
არსებობს მოსაზრება, რომ მოძალადე მსხვერპლს მხოლოდ წყვილად იღებს. ამ სტატიაში მსურს შევეხო ქალების მსხვერპლთა ქცევის ასპექტს, რომლებიც იწყებენ ურთიერთობას მოძალადეებთან. როგორი მსხვერპლია ის? ბევრი ფიქრობს, რომ ეს არის უსარგებლო ნაგავი, რომელიც გამუდმებით ტირის, ღრიალებს, ხელებს იხვევს, ისევ ტირის და არაფერს აკეთებს.
