2024 ავტორი: Harry Day | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 15:48
მოხმარების სამყაროში ადამიანები დიდი ხანია ხდებიან ერთმანეთის ობიექტები და ფუნქციების ერთობლიობა. ერთმანეთის დანახვა ცოცხალ ადამიანად, მისი მიღება, დაახლოება და ყველა ჩვენგანის სიყვარული არის როგორც სასურველი, ასევე საშინელი. ამისათვის თქვენ ჯერ უნდა მიუახლოვდეთ საკუთარ თავს ცოცხლებს და შეიყვაროთ საკუთარი თავი ისეთი როგორიც ხართ.
ზოგიერთი ნიშანი იმისა, რომ ჩვენ საკუთარ თავს ცოცხალი ადამიანებივით ვექცევით. ჩვენ ასევე ვეპყრობით სხვებს, როგორც ინდივიდებს.
მე ცოცხალი ვარ და ის ცოცხალია, თუ:
- მე მაქვს უფლება ვიფიქრო საკუთარ თავზე. ჭამე, მიყვარს, დაიძინე, იტირე, * დაისვენე იმდენი და როცა მჭირდება.
- მე მაქვს არჩევანის უფლება და არა. მე მაქვს უფლება ავირჩიო თუ არა.
- მე მაქვს უფლება შევცვალო ჩემი არჩევანი ერთ წუთში და ბევრჯერ, ბევრჯერ. და სხვებსაც აქვთ ამის უფლება.
- მე შემიძლია ავირჩიო - არ ამირჩია - ისევ ავირჩიო.
- მე გავითვალისწინე სივრცეში: გჭირდებათ პირსახოცი? ჩვენთან ერთად ჭამ? მესმის შენი ხმა? Როგორ შემიძლია დაგეხმაროთ?
- მე ვითვალისწინებ სხვა ადამიანს სივრცეში, მე ვიცი რა უყვარს, რისი ეშინია, რაზე ოცნებობს. მე ვეკითხები მის აზრს, სურვილებს, საჭიროებებს და გრძნობებს.
- მე მაქვს კითხვების დასმის უფლება. თქვი დიახ და არა გაარკვიე, იყავი არასასიამოვნო, შეჭრილი, ამპარტავანი, სულელი, არაადეკვატური. მეორესაც აქვს უფლება.
- შემიძლია მოლაპარაკება, განხილვა, მოლაპარაკება და ხელახლა მოლაპარაკება ისევ და ისევ.
- მე ვაღიარებ ურთიერთობას "ზემო სტრუქტურა ზემოდან", "ზესტრუქტურა ქვემოდან", თანაბარი პირობებით. მე ვირჩევ და შეგნებულად ვუკავშირდები.
- ჩემს თავს ვუყურებ. სხვებს ვუყურებ. მე საკუთარ თავს და სხვებს ისე ვხედავ, როგორც ისინი არიან.
- Მე გთავაზობთ. Მე დაჟინებით მოვითხოვ. მე ვრჩები, როდესაც ისინი გამომაგდებენ. თავს უფლებას ვაძლევ ვიტირო, რომ ვიტანჯო სიყვარულისთვის როგორც შემიძლია და როგორც გამოდის.
- მე ვითხოვ დახმარებას. რჩევას ვითხოვ. კალმებს ვითხოვ.
- ვშორდები, ვუახლოვდები, ისე ვაკეთებ, როგორც ჩემი სხეული - გონება - გრძნობები. Მე ვსწავლობ. მე ვვითარდები.
- მე თვითონ ვარჩევ ვიყო ჩემთვის ობიექტი და ფუნქცია, მოსახერხებელი, ან ცოცხალი და არასასიამოვნო. ეს ჩემი არჩევანია და მე ვარ პასუხისმგებელი მასზე.
- თუ ავად ვარ, ვკურნავ თავს და ვიზრუნებ საკუთარ თავზე. მე ვაძლევ შესაძლებლობას სხვებს, რომ მოექცნენ და მიხედონ.
- მე ვაწყობ ურთიერთობებს. შემიძლია ადამიანთან ერთად წავიდე სიღრმეში - სიმაღლეებში - სიგანეში და მანძილზე …
- მე ორმხრივი ვარ.
- მე ვითვალისწინებ ჩემს ცხოვრებას. მე პატივს ვცემ და ვითვალისწინებ სხვა ადამიანის სიცოცხლეს.
- მე გამჭვირვალედ ვაცნობ ჩემს კონტრაქტებს, გადაწყვეტილებებს, სურვილებს. მე შეგნებულად ვარჩევ კომუნიკაციას როლის, ფუნქციის, ნიღბის ან მათ გარეშე.
- მე ორმხრივი ვარ სამყაროსთან 50x50. 50 არის ჩემი ქმედება და 50 არის ყველა სხვა ადამიანი, ობიექტი და ფენომენი.
გაგრძელება იქნება
გირჩევთ:
მსხვერპლი და მოძალადე - ერთი და იგივე მონეტის 2 მხარე
მსხვერპლი და მოძალადე, სადისტი და მაზოხისტი ერთი და იგივე მონეტის ორი მხარეა. მსხვერპლს გააჩნია მოძალადის თვისებები და მოძალადე ხშირად ხვდება მსხვერპლის მდგომარეობაში. ერთი მეორის გარეშე ვერ იარსებებს. ისინი მონაცვლეობით იცვლებიან, რითაც იხურება ტანჯვის მანკიერი წრე, სამართლიანობის ძებნა და შურისძიების ტრიუმფი.
არის თუ არა დანაშაულის გრძნობა და პასუხისმგებლობის გრძნობა ერთი და იგივე "მონეტის" ორი მხარე?
ეს თემა ისეთივე მარადიულია, როგორც სერიოზული. დანაშაულის გრძნობა გვანადგურებს შიგნიდან. ის გვაქცევს თოჯინებად, სუსტი ნებისყოფის პაიკებად სხვა ადამიანების თამაშებში. სწორედ მასზე, ისევე როგორც კაკზე, მანიპულატორები გვიჭერენ. მაგრამ თქვენ ძლივს გიფიქრიათ იმაზე, რომ დანაშაულის განცდა ადამიანის მიერ არის სხვა, არა დამანგრეველი, არამედ საკმაოდ კონსტრუქციული პიროვნების თვისება - პასუხისმგებლობის გრძნობა.
"ნორმალური ოჯახის" ოცნებები. ერთი და იგივე მოდელის ორი მხარე
საიდან მოდის ოცნებები იდეალურ ოჯახზე? ბავშვობიდან? მაგრამ ფაქტი არ არის, რომ შენ გსურს იცხოვრო ისე, როგორც შენი მშობლები ცხოვრობდნენ. დიდი ალბათობით, პირიქითაა. მაშ, როგორ იცით, როგორი უნდა იყოს ოჯახი? Შენი ოჯახი? ოჯახი არის ადგილი, სადაც თავს კარგად გრძნობ.
დანაშაული და წყენა. წყენა და დანაშაული. ერთი და იგივე მონეტის ორი მხარე
რატომ მოვახერხე უცებ ასეთი განსხვავებული, პოლარული გრძნობების გაერთიანება ერთ თემაში? სწორედ ამიტომ - ისინი ცხოვრობენ შეკვრაში - სადაც არის დანაშაული, ასევე არის უკმაყოფილება. და პირიქით. მაგრამ ერთ მათგანს, როგორც წესი, ჩვენ არ ვამჩნევთ საკუთარ თავში.
მე და შენ ერთი და იგივე სისხლი ან ოჯახის სიძლიერე
ბევრი ადამიანი მოდის ჩემთან მსგავსი პრობლემებით: "მე არ ვგრძნობ მშობლებთან კავშირს", "მე არ მაქვს სიცოცხლის ძალა", "ოჯახის სიძლიერე არ მკვებავს". შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა, რომ თითოეულ ადამიანს უნდა მიეცეს სიცოცხლის ენერგია რასის ძალით.