2024 ავტორი: Harry Day | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 15:48
ბავშვობაში ზოგჯერ გვესმოდა:
- როგორ ბედავ გაბრაზდე დედაზე! არ გრცხვენია?
- მშობლებზე ვერ გაბრაზდები!
- მე შენ გაგაჩინე და ამდენი რამ გავაკეთე, შენ კი მაინც ხვრინავ!
-მე ისე მოგიყვანე რომ შენ და მამას მოეწონოთ! და თქვენ ჯერ კიდევ გაქვთ რაიმე პრეტენზია!
როგორც კლინიკური პრაქტიკა გვიჩვენებს, ბავშვებს ეს ყველაფერი მაინც ესმით. ყველაფერი, რაც მე ზემოთ მოვიყვანე, აღებულია მშობლების ბოლო კონსულტაციიდან.
ყველაზე საინტერესო ის არის, რომ როდესაც ეს მშობლები პატარები იყვნენ, მათ მოისმინეს ეს მწარე სიტყვები საკუთარი თავის მიმართ და პირობა დადეს, რომ როდესაც გაიზრდებიან, ისინი არასოდეს, არასოდეს ეტყვიან ამას შვილებს.
მაგრამ ჯერ კიდევ არსებობს აკრძალვა ბავშვთა რისხვაზე ბევრ ოჯახში. Ეს არის:
- არ არის კარგი!
- არა წესიერად!
- გაბრაზებულია მხოლოდ ყველაზე უარესი და უმადური
- თუ გაბრაზდები, მე შევწყვეტ შენს სიყვარულს ან ვინმეს მივცემ
- შენნაირი ნაძირალა არასოდეს არავის შეუყვარდება.
ბავშვი მარტო რჩება ძლიერი აგრესიული ენერგიით, რომელსაც ის მიმართავს მისი განადგურებისკენ. ცუდი კომპანიები, საშიში ადგილები, ხშირი დაზიანებები, სიგარეტი, ალკოჰოლი. ან პირიქით, კომპიუტერული თამაშები, ცხოვრება ავადმყოფობიდან ავადმყოფობამდე.
ჯანსაღი რისხვა (ის, რაც მიმართულია ახლის მიღწევის ან სწავლისკენ) აუცილებელია თითოეული ადამიანისთვის. ის აყალიბებს უნარს თქვას "არა", დაიცვას საკუთარი ინტერესები და საზღვრები, დაისახოს მიზნები და მიაღწიოს მათ, დაიცვას საკუთარი თავი და თუ რამე მოხდება, საყვარელი ადამიანები.
ბავშვ-მშობლის ერთად ცხოვრებაში, არა მხოლოდ მშობლები შეიძლება არ იყვნენ კმაყოფილი რაღაცებით, არამედ თავად ბავშვებიც.
რატომ დუმს ბევრი ზრდასრული, როდესაც თავს ცუდად, დაზარალებულად, რთულად, აუტანლად გრძნობს? ისინი წმინდად იცავენ დედის აკრძალვას - თქვენ არ შეგიძლიათ უარი თქვათ, თქვენ არ შეგიძლიათ ღიად ისაუბროთ თქვენს უკმაყოფილებაზე, გამოხატოთ პრეტენზიები, გააკეთოთ რაიმე კარგი თქვენთვის.
რატომ დუმს ბევრი ზრდასრული და უძლებს ძალადობას ოჯახში, სამსახურში, კომუნიკაციაში? ისინი წმინდად იცავენ დედის აკრძალვას - თქვენ არ შეგიძლიათ გადახვიდეთ, დაადოთ ფეხი დედას, შეცვალოთ დამნაშავე, რადგან თქვენ უნდა იყოთ სწორი, არ შეგიძლიათ ყვირილი თქვენი სულის ტკივილისგან, არ შეგიძლიათ ვინმეს უჩივლოთ (ღმერთმა ნუ ქნას, მიშველე).
ჯანსაღი რისხვა, რომელსაც ბუნება იძლევა თავმოყვარეობის დასაცავად და საკუთარი თავისთვის სიკეთის გაკეთების უნარი, ანადგურებს ადამიანს წლიდან წლამდე, შხამს მას შიგნიდან.
ასეთი ადამიანი იყინება, იყინება, აცხადებს, რომ მას არ აწუხებს, რომ ცუდი არაფერი ხდება მისთვის. ის წყვეტს შეგრძნებას და, შესაბამისად, ცხოვრების გავლას საკუთარ თავში. როგორც ჩანს, სხეული პარალიზებულია კუნთების დამჭერებითა და ბლოკებით, ხოლო სული დაბუჟებულია.
გირჩევთ:
როგორ დაქორწინდა ქალიშვილი დედაზე. დედისგან ქალის გამოყოფა
ხშირად ხდება, რომ ქალი ოფიციალურად დაქორწინდება მამაკაცზე, მაგრამ ფსიქოლოგიურად ის დაქორწინებულია საყვარელ დედაზე. - დედა, რა ჩავიცვა? ეს კაბა ჯდება? - დედა, ჩემმა ქმარმა მაწყენინა. - დედა, მიხედე ჩვენს შვილებს, სანამ ორივე სამსახურში ვართ.
მიღება არ არის სიყვარული ან რატომ უნდა მივიღო ყველას?
როდესაც მე ვსაუბრობ ან ვწერ მიღებაზე, რომ მნიშვნელოვანია, რომ ეს გავლენას ახდენს ცხოვრების ხარისხზე, როგორ ვცხოვრობთ ამ ცხოვრებით, როგორ ვგრძნობთ თავს ამ ცხოვრებაში. ისინი ხშირად მიყურებენ გულგრილად და თითქოს სვამენ ძალიან ასეთ კითხვას, რომელიც ერთ დროს, არც ისე დიდი ხნის წინ, ძალიან მაწუხებდა "
საკუთარი ცხოვრება თუ სარელეო რბოლა ბავშვობიდან? შენი ცხოვრების უფლება თუ როგორ გაექცე სხვა ადამიანების სცენარების ტყვეობას
ჩვენ თვითონ, როგორც მოზრდილები და წარმატებული ადამიანები, დამოუკიდებლად ვიღებთ გადაწყვეტილებებს? რატომ ვიღებთ ხოლმე თავს ფიქრს: "მე ახლა დედაჩემივით ვსაუბრობ"? ან რაღაც მომენტში, ჩვენ გვესმის, რომ ვაჟი იმეორებს ბაბუის ბედს და, რატომღაც, ის ოჯახში დამკვიდრდება … ცხოვრებისეული სცენარები და მშობლების მითითებები - რა გავლენას ახდენს ისინი ჩვენს ბედზე?
მთელი სიმწარე, რომ არ მივიღო საკუთარი თავი
მიიღეთ საკუთარი თავი … ხშირად მეკითხებიან ამ ფრაზის გარკვევას. საკუთარი თავის მიღება ნიშნავს საკუთარი თავის მოპყრობას, როგორც მოცემულობას. Როგორც ოჯახი. დიახ, მე ასე ვარ … საკუთარი თავის მიღება არის არაჯანსაღი, უპირობოდ პოზიტიური დამოკიდებულება საკუთარი თავის მიმართ.
შური. როგორ მივცეთ სხვებს ფრენის უფლება
ალბათ, მის ცხოვრებაში ყველა ადამიანს შეექმნა შური - გაღიზიანებისა და გაღიზიანების, მტრობის და მტრობის განცდა, რაც გამოწვეულია სხვა ადამიანის კეთილდღეობით, წარმატებითა და უპირატესობით. შური არის მზაკვრული გრძნობა, რომელსაც შეუძლია სხვისი წარმატება საკუთარი არასრულფასოვნების განცდად აქციოს, სხვისი სიხარული კი უკმაყოფილებად, წყენად, გაღიზიანებად და რისხვად.
