2024 ავტორი: Harry Day | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 15:48
ნ., 43 წლის მამაკაცი, წარმატებული ბიზნესმენი, საკონსულტაციო კომპანიის ხელმძღვანელი, 3 შვილის მამა, დაქორწინებული. ის ძალიან გაბედულად გამოიყურება, რეგულარულად დადის სპორტით. ის ეპყრობა ბავშვებს დიდი სინაზით, ეკიდება მათ. ოჯახური ურთიერთობები აგებულია ისე, როგორც მას შეესაბამება. ჩემთან დაკავშირებამდე, რამდენიმე თვის განმავლობაში ის გადიოდა თერაპიას სხვა თერაპევტთან - ქალთან, თუმცა, იმის გამო, რომ იგი გრძნობდა ბუნდოვნად აღქმულ მოთხოვნილებას - მამაკაცთან ფსიქოთერაპიის სურვილს, ვთხოვე ყოფილ თერაპევტს ვინმეს მისთვის რეკომენდაცია მიეცა
თერაპევტმა მიზანშეწონილად ჩათვალა ჩემთვის ნ. ამრიგად, ნ. აღმოჩნდა ჩემს კაბინეტში.
ნ. -მ მიმართა ფსიქოლოგიურ დახმარებას, რომელიც მას სჭირდებოდა ურთიერთობების დამყარების პროცესში, ერთი მხრივ, თავის ქვეშევრდომებთან, მეორე მხრივ, უმაღლეს ხელისუფლებასთან. მისი თქმით, ის ხშირად თავს დაუცველად გრძნობს ისეთ სიტუაციებში, როდესაც "თქვენ უნდა განათავსოთ არაგაბარიტული თანამშრომელი ადგილზე" ან როდესაც "თქვენ უნდა დაიცვათ თავი მენეჯმენტის უსამართლო თავდასხმებისგან".
თავისი ცხოვრების შესახებ მოთხრობის პროცესში ის იხსენებს, რომ "მას იშვიათად ხვდებოდა მამისგან აღიარება" და ასევე, რომ მათი ურთიერთობა საკმაოდ რთული იყო, ვინაიდან მისი მამა იყო "ცივი, მოწყვეტილი და საკმაოდ მკაცრი ადამიანი", რომელსაც შეეძლო, მაგალითად, "მოხვდა უმიზეზოდ, უმიზეზოდ". უფრო მეტიც, მამა იყო ძალიან ავტორიტეტული ადამიანი ნ., რომლის ადგილმდებარეობაც ნ.
მე შევთავაზე ნ., რომელიც საუბრობდა ჩემს მოგონებებზე, ყურადღებით მოესმინა რა დაემართებოდა მას. თავისი მოთხრობის მსვლელობისას, ნ. -მ მოულოდნელად გააცნობიერა გამოხატული მოთხოვნილება, მე შემექო დიდება მის საქმიანობაში მიღწეული წარმატებებისთვის, რომლის შესახებაც მან მითხრა თითქმის ყველა სესიაზე.
მე ვთქვი, რომ მე პატივს ვცემ ნ. იმ მიღწევებისთვის, რაც მას აქვს მის ბიზნესში, იმ ცვლილებებისათვის, რაც მან მოახდინა კომპანიაში, ასევე იმ გამბედაობისა და პროგრესისათვის, რასაც იგი ავლენს თერაპიის მსვლელობისას. (ჩემთვის არ იყო რთული ამ სიტყვების თქმა, ვინაიდან ნ. მართლაც აღძრა ჩემში დიდი პატივისცემა). ნ. -ს თვალები ცრემლით აევსო, მან თქვა, რომ ძალიან შეეხო ჩემს სიტყვებს და, როგორც ჩანს, იღებს იმას, რისი დეფიციტიც დიდწილად განსაზღვრავს მის ქცევას. ამ სიტუაციამ დაიწყო თერაპიის საკმაოდ მნიშვნელოვანი პროგრესი. ნ. -მ შეძლო ეხმაურებინა მისთვის მნიშვნელოვანი ურთიერთობების ახლად გაცნობიერებული მოთხოვნილება, რაც თანდათანობით გახდა მისთვის ბევრად უფრო დამაკმაყოფილებელი.
რამდენიმე თვის შემდეგ, ნ. -ს ალკოჰოლიზაციის თემა თანმხლები შფოთვით და შიშით გამოჩნდა თერაპიული პროცესის ფოკუსში. განიცდიდა მნიშვნელოვან შფოთვას, მხარს უჭერდა მოსაზრებას ალკოჰოლიზმისადმი მიდრეკილების შესახებ (მისი მამა ალკოჰოლიკია), ნ., მიუხედავად ამისა, ბოლო წლებში, საკმაოდ ბევრს და რეგულარულად სვამდა. თავად ნ. -მ საკუთარ თავს ალკოჰოლიკი უწოდა, თუმცა ალკოჰოლიზმის გამოხატული ნიშნები არ ყოფილა, მძიმე სასმელი და გათიშვის სინდრომი არასოდეს დაფიქსირებულა. მისი აზრით, ალკოჰოლიზაცია იყო სტრესთან გამკლავების საშუალება, რომელიც მრავლადაა ნ."
გარკვეული პერიოდის შემდეგ, ნ. -მ თქვა, რომ ის გეგმავს შექმნას ისეთი პირობები მის ცხოვრებაში, რაც შეუთავსებელია ალკოჰოლიზმთან. მე ვთქვი, რომ მისი გეგმები იყო ისეთი პირობების შექმნა, რომლითაც მას შეეძლო თავისუფლად გამოეჩინა აგრესია. სამაგიეროდ, ნ -მ დაიწყო ფანტაზია შესაძლო მოვლენებზე, რაც გულისხმობს აღიარების, "ქების" სისრულეს [1].
გარკვეული პერიოდის შემდეგ, მან კვლავ დაიწყო იმის თქმა, რომ ყველაფერი რაც ხდებოდა მისთვის იყო "მემკვიდრეობა მამასთან ურთიერთობიდან". ამრიგად, ნ. -მ კვლავ აჩვენა, რომ მისთვის უფრო ადვილია ყოფნა, გააცნობიეროს მისი აღიარების მოთხოვნილება, კონტაქტისა და გამოცდილების საზღვრის მიღმა - ფანტაზიებში მომავლის ან მოგონებების შესახებ. მე ვკითხე, ნ.ახლა არის საკმარისი აღიარება მის ცხოვრებაში, რაზეც მან დადებითად უპასუხა.
ნ. -ს საქციელი მახსენებს ქრონიკულად მშიერი ადამიანის ქცევას, რომელმაც ერთ დროს განიცადა ძლიერი შიმშილი, რომელიც დღეს ბევრს ჭამს, მაგრამ ვერ იღებს საკმარისად. ამ შემთხვევაში "მენტალური საკვების გემოს" მგრძნობელობის აღდგენა თერაპიის აუცილებელი პირობაა.
ნ. -მ უპასუხა ამ მეტაფორას და თქვა, რომ ის მშიერი იყო აღიარებისთვის და ეს გაგრძელდება მანამ, სანამ მას არ შეუძლია საკუთარი თავის ქება.
მე შევთავაზე, რომ მან არ გადადო ამ ამოცანის დასრულება და ეცადა პირადად მომეყოლა თავისი მიღწევებისა და სიამაყის შესახებ, რაც მართალი იქნებოდა. გზად მე შევთავაზე ნ. ყურადღებით მოუსმინოს ამ გამოცდილების ამ გამოცდილებას, იმ გრძნობებს, სურათებს, აზრებს, რომლებიც გამოჩნდება ამ სფეროში.
ნ. -ს გამოსვლის დაწყებიდან საკმაოდ მცირე ხნის შემდეგ, თვალები სველი გახდა და მან სცადა კონტაქტის გაწყვეტა. ნ. -მ თქვა, რომ მან იგრძნო უხერხულობა სიამოვნებასა და სევდასთან შერეული. მე ვთხოვე მას შეენარჩუნებინა კავშირი მის გამოცდილებასთან და დაეტოვებინა განვითარებადი მოვლენები. იმისდა მიუხედავად, რომ ნ -ს გაუჭირდა ჩემთან კონტაქტის შენარჩუნება ახლანდელი უხერხულობის გამო, მან განაგრძო "კვება" იმით, რაც ხდებოდა მასში. ნ. -მ თქვა, რომ გრძნობები, რომლებიც ახლა წარმოიქმნება - სიხარული და მწუხარება - ძალიან ჰგავს იმას, რასაც ის განიცდის შვილთან ურთიერთობისას, რომელსაც მას სურს მისცეს ისეთი რამ, რაც მას თავად არ ჰქონია - სიყვარული და აღიარება.
აღწერილმა პროცესმა ნ. -ს მისცა საშუალება მიეღო წვდომა აღიარების მოთხოვნილების დაკმაყოფილების პროცესის გამოცდილების ნაცვლად, რომ დაეტოვებინა იგი. იმ მომენტიდან მოყოლებული, მისი "გაჯერების" უნარი მნიშვნელოვნად გაიზარდა, მენეჯმენტთან ურთიერთობა შეიცვალა პარტნიორობით და არა ოპოზიციით, საბოლოოდ დაიწყო კომპანიაში გუნდის ჩამოყალიბების პროცესი და ალკოჰოლისადმი გამოხატული მოთხოვნილება მნიშვნელოვნად შემცირდა.
ამ დროისთვის, თერაპია ნ. საჭიროებების გაცნობიერება), მაგრამ ამ გამოცდილების გამოცდილებით, პროცესში კონტაქტისა და მგრძნობელობის შენარჩუნების შედეგად.
[1] კარგი ილუსტრაცია იმისა, რომ თერაპიული ჰიპოთეზები და გამოცდილების რეალობა ყოველთვის არ ემთხვევა.
გირჩევთ:
ფსიქოთერაპიის პროცესში არასრულყოფილების რისკის შესახებ: შემთხვევა პრაქტიკიდან
გ., 47 წლის ქალი, განქორწინებული, ფსიქოთერაპიასთან მიიყვანა ბავშვებთან ურთიერთობის სირთულეებმა, რომლებიც "ატარებენ სოციალურ ცხოვრების წესს". გ. ძალიან შეუწყნარებელია მისი "შთამომავლობის" მიმართ, რისხვაზე ყოველ წამს ბრაზობს მათ.
"შენ უნდა დატოვო ის! ვერაფერს გააკეთებ მის დასახმარებლად!” აქვს თერაპევტს უფლება არ გააგრძელოს ფსიქოთერაპია. შემთხვევა პრაქტიკიდან
ჩვენი პროფესიის ტოქსიკურობის შესახებ ზოგადად და განსაკუთრებით საზოგადოებასთან კონტაქტის გათვალისწინებით, მახსენდება სასწავლო ინციდენტი. ის აღწერს არა საკმაოდ ტიპურ პროფესიულ პრობლემას, რომელიც შეესაბამება იმავე ატიპიურ გადაწყვეტას. აღწერილი პრობლემა და ამ შემთხვევაში მისი გადაწყვეტა არა ფსიქოთერაპიის თეორიისა და მეთოდოლოგიის, არამედ პროფესიული და პირადი ეთიკის სფეროში.
ფსიქოთერაპიაში დაფარული ძალადობის ისტორია და დარღვეული საზღვრები. შემთხვევა პრაქტიკიდან
შემთხვევა, რომლის აღწერაც მსურს, აჩვენებს მიმოწერის ზედამხედველობის მდგომარეობას. თერაპევტი-ვერონიკა, 32 წლის ქალი, რომელიც ფსიქოთერაპიის მსვლელობისას შეექმნა საზღვრების დარღვევის მდგომარეობა. კლიენტი არის რობერტი, მისი ასაკოვანი, წარმატებული, სიმპათიური, კარგად აგებული მამაკაცი, მარტოხელა, აქვს მაღალი სოციალური სტატუსი.
აღიარების და ზიზღის შემაძრწუნებელი ისტორია: შემთხვევა პრაქტიკიდან
თერაპევტი კ., 29 წლის ახალგაზრდა ქალი, ითხოვდა ზედამხედველობას იმ საქმეზე, რამაც გამოიწვია მისი მნიშვნელოვანი შეშფოთება. როგორც ნიჭიერი დამწყები თერაპევტი, K. აღმოჩნდა ძალიან რთულ სიტუაციაში თავის კლიენტთან ერთად L. L. მიმართა ფსიქოლოგიურ დახმარებას საყვარელ ადამიანებთან რთული ურთიერთობების შესახებ ჩივილებით, რომლებშიც ის ხშირად ზედმეტად გრძნობდა თავს .
სიყვარულისა და მოწყალების შესახებ - პატიოსნების მნიშვნელობა ფსიქოთერაპიაში: შემთხვევა პრაქტიკიდან
პ., ახალგაზრდა გოგონა 25 წლის, რომელიც მუშაობს საჯარო მოხელედ, არ არის დაქორწინებული, არ ჰყავს შვილები. იგი მიმართავდა პრეტენზიებს კონფლიქტების შესახებ, რომლებიც წარმოიქმნება მის მუშაობაში და საყვარელ ადამიანებთან. იმისდა მიუხედავად, რომ მას სჭირდებოდა ზრუნვა, ყურადღება, სითბო, ცხოვრებაში მან იგრძნო მათი მკვეთრი დეფიციტი .