ქიმიური დამოკიდებულების კრიტერიუმები

ვიდეო: ქიმიური დამოკიდებულების კრიტერიუმები

ვიდეო: ქიმიური დამოკიდებულების კრიტერიუმები
ვიდეო: იმპულსი-მთავარი თემა: ქიმიურ ნივთიერებებზე დამოკიდებულება 2024, აპრილი
ქიმიური დამოკიდებულების კრიტერიუმები
ქიმიური დამოკიდებულების კრიტერიუმები
Anonim

როგორ გავიგოთ, თქვენ ან თქვენს ახლობელს აქვს ქიმიური დამოკიდებულება?

თუ თქვენ / ის უბრალოდ "იტაცებთ" ან ბოროტად იყენებთ?

ბევრმა დაუსვა ეს კითხვა, მაგრამ ცოტას აქვს იდეა ეძიოს პასუხები ოფიციალური მედიცინისგან. ყველა კრიტერიუმი, რომლითაც ეს შეიძლება შეფასდეს, საკმაოდ კონკრეტულად არის აღწერილი და, ამავე დროს, არ არის რაიმე ზებუნებრივი ან რთული. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის ვებგვერდზე ეს ნათქვამია მარტივ ენაზე, სამედიცინო ტერმინების და სახელების მინიმალური რაოდენობით. მე მოგცემთ ამ ინფორმაციას აქ.

დაავადებათა და მასთან დაკავშირებული ჯანმრთელობის პრობლემების საერთაშორისო კლასიფიკატორის (ICD-10) მეათე გადასინჯვაში, დამოკიდებულების სინდრომი განისაზღვრება, როგორც ფიზიოლოგიური, ქცევითი და შემეცნებითი მოვლენების კომპლექსი, რომელშიც იწყება ფსიქოაქტიური * ნივთიერების ან ფსიქოაქტიური ნივთიერებების კლასის გამოყენება. იკავებს უფრო მნიშვნელოვან ადგილს ადამიანის ღირებულებითი სისტემაში. ვიდრე სხვა ქცევის ფორმები, რომლებიც მანამდე უფრო მნიშვნელოვანი იყო მისთვის.

შესაძლებელია საბოლოოდ იმის მტკიცება, რომ ადამიანი არის დამოკიდებული მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს სამი ან მეტი შემდეგი ნიშანი, რომლებიც ვლინდება ერთდროულად და განმეორებით წინა წლის განმავლობაში:

1. ძლიერი სურვილი ან ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღებისადმი დაუძლეველი ლტოლვის განცდა;

2. სირთულე ნივთიერებების გამოყენების ქცევის კონტროლში: დაწყების, დასრულების ან მოხმარების დონე;

3. ფიზიოლოგიური გაყვანის მდგომარეობა, რომელიც ხდება მაშინ, როდესაც ფსიქოაქტიური ნივთიერების მიღება შეჩერებულია ან მცირდება, რაც დასტურდება შემდეგი დარღვევებით: ამ ნივთიერების მოხსნის სინდრომისათვის დამახასიათებელი; ან ერთი და იგივე (ან მსგავსი) ფსიქოაქტიური ნივთიერების გამოყენება მოხსნის სიმპტომების შემსუბუქების ან პრევენციის მიზნით;

4. ტოლერანტობის ნიშნები, რაც გამოიხატება ფსიქოაქტიური ნივთიერების დოზის გაზრდის აუცილებლობით, რათა მიაღწიოს ეფექტებს, რომლებიც თავდაპირველად მიიღწევა დაბალი დოზების გამოყენებით (ამის აშკარა მაგალითებია ალკოჰოლიზმის ან ოპიატზე დამოკიდებულების მქონე ადამიანები, რომელთა დღიურმა დოზამ შეიძლება მთლიანად გამორთოს ან გამოიწვიოს შეუწყნარებელი მომხმარებლების სიკვდილი);

5. ალტერნატიული სიამოვნებებისა და ინტერესების პროგრესული უგულებელყოფა ფსიქოაქტიური ნივთიერების გამოყენების გამო, ნივთიერების მოპოვების ან მიღების დროსა და მისი ეფექტებიდან გამოჯანმრთელებისათვის საჭირო დროის გაზრდა;

6. ფსიქოაქტიური ნივთიერების უწყვეტი გამოყენება აშკარა მავნე ზემოქმედების მკაფიო ნიშნების მიუხედავად, როგორიცაა ღვიძლის დაზიანება ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარებით ან ნივთიერებებთან დაკავშირებული კოგნიტური დაქვეითებით. ასევე, ეს შეიძლება იყოს მატერიალური და სხვა დანაკარგები.

* ფსიქოაქტიური ნივთიერება (სურფაქტანტი) არის ნებისმიერი სახის ნარკოტიკი, მათ შორის ალკოჰოლი და თამბაქო.

ინფორმაცია აღებულია ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) ვებგვერდიდან

გირჩევთ: