სიხარბე

Სარჩევი:

ვიდეო: სიხარბე

ვიდეო: სიხარბე
ვიდეო: რა დღეში გვაგდებს სიხარბე / ra dgeshi gvagdebs sixarbe | ქართული ზღაპრები | Georgian tales | сказки 2024, მაისი
სიხარბე
სიხარბე
Anonim

”სიხარბე ფულისთვის, თუ ის დაუოკებელია, ბევრად უფრო მძიმეა ვიდრე საჭიროება, რადგან რაც უფრო იზრდება სურვილები, მით უფრო მეტ მოთხოვნილებას წარმოქმნის ისინი.”

დემოკრიტე

სიხარბე არის სურვილი დაიჭიროთ და დაიჭიროთ ყველაფერი, რაც იწვევს სურვილს. სიხარბე, ისევე როგორც შური, არის პიროვნების განცდა და ხარისხი, რომელიც დაგმობილია ჩვენს საზოგადოებაში. შედეგად, ადამიანების უმეტესობამ არ იცის მათი სიხარბე და თუ მათზე მიუთითებენ, ისინი შეურაცხყოფილად გრძნობენ თავს.

ყველაზე ხშირად, შემდეგი მექანიზმები გამოიყენება საკუთარი თავისგან სიხარბის დასამალად:

- პროექცია - "ირგვლივ ყველაფერი იპარება, მე მაინც, დანარჩენებთან შედარებით, ვიღებ მოკრძალებულს"

- რაციონალიზაცია - "ახლა კრიზისია, ფულს ძალიან ფრთხილად უნდა გაუმკლავდე"

- უარყოფა - "მე დავეხმარებოდი, ნებით ვეხმარებოდი ხალხს, მაგრამ ეს ადამიანი ალბათ იტყუება და ჩემს ფულს გაფლანგავს"

სიხარბეში შეიძლება განვასხვავოთ ორი კომპონენტი (ან ორი ვარიანტი), თუ ჩვენ ვცდილობთ განვიხილოთ ფროიდის პოზიციიდან, მაშინ ჩვენ გვაქვს:

1 - სიხარბე - ზეპირი სურვილი გქონდეს (შეიწოვო, მოიხმარო)

2 - ძუნწი - ანალური სურვილი ჰქონდეს (დაიჭიროს, დაგროვდეს)

რა განსხვავებაა სიხარბესა და ძუნწობას შორის? თუ სიხარბე ყვირის: "მომეცი ყველაფერი და მეტი!" ძუნწობას გაცილებით ნაკლები ენერგია აქვს; ის ყურადღებას ამახვილებს შეკავებაზე. მაგალითად, თუ თქვენ გაწყვეტთ ურთიერთობას ფულთან, შეგიძლიათ იყოთ ხარბ კომპლიმენტებისთვის, ან იყოთ ძუნწი ქებით.

სიხარბემ, როდესაც ის ჰიპერტროფიულია, შეუძლია ადამიანი უბიძგოს საშინელ საქმეებზე, დანაშაულებზე, საბოლოოდ, ერთადერთი, რაც ძუნწს აინტერესებს, არის დაგროვილი მატერიალური სიმდიდრე. მუდმივი უკმაყოფილება იწვევს გაღიზიანებას, პირქუშობას. დაგროვილი დაკარგვის შიში იწვევს ეჭვს, მათ შორის ახლობლების მიმართ. ემოციურად, ადამიანი ასევე ხდება ხარბი, საიდუმლო, ხშირად გულგრილი საყვარელი ადამიანების მიმართ.

სიხარბე, რა თქმა უნდა, მოწამლავს ადამიანის და მისი ოჯახის სიცოცხლეს. მაგრამ ასევე ძნელია ააშენო ჰარმონიული ცხოვრება ყოვლისმომცველობისა და ძუნწობის გარეშე, ან, ვთქვათ, სხვა გზით - სოციალურად მისაღები - ეკონომიურობისა და ფულის შოვნის სურვილის გარეშე.

სიხარბის წარმოშობა ჩვილობაში და ადრეულ ბავშვობაშია, უკვდავების მარადიული განცდა უკავშირდება დედასთან ურთიერთობისას ბავშვის უკმაყოფილებას. ალბათ ბავშვმა დროულად არ მიიღო საკმარისი რძე (როგორც დედის სიყვარულის სინონიმი), ისე რომ გაუშვა მკერდი კარგად კვებაზე, კმაყოფილსა და ბედნიერად. ბავშვს აკლდა დედის სიყვარული და ზრუნვა, ის არ გრძნობდა თავს ძვირფასად და ძვირფასად.

ასევე, დაგროვებისადმი ვნება, მოხმარებისადმი გატაცება შეიძლება ანაზღაურდეს სხვა დაუკმაყოფილებელ მოთხოვნილებებს. გრძნობს შიგნით სიცარიელეს, უკმაყოფილებას თავისი ცხოვრებით, ადამიანი ცდილობს შეავსოს სივრცე სხვადასხვა ნივთებით, დაუმტკიცოს საკუთარ თავს, რომ მან ბევრს მიაღწია და ყველაფერი კარგად მიდის. ის ასევე ემყარება შემცირებულ თვითშეფასებას და ძირითად შფოთვას, ხოლო მატერიალური სიკეთე იძლევა უსაფრთხოების და წარმატების განცდას. სიხარბის ფორმირებაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს მშობლების ქცევის ნიმუშები.

მნიშვნელოვანია გახსოვდეთ ნაწარმოებში, რომ როდესაც სიხარბე სრულად არის დათრგუნული, ის იქცევა მის საპირისპიროდ - ალტრუიზმზე. ასეთი ადამიანები, ზოგჯერ მათ უწოდებენ არა ვერცხლის მჭედლებს, მზად არიან სხვებს გადასცენ ყველაფერი, შეასრულონ ნებისმიერი თხოვნა, ადვილად უარი თქვან იმაზე, რასაც იმსახურებენ. როგორც ჩანს, ასეთ ადამიანებს ეშინიათ საერთოდ არაფრის სურვილი, რადგან იმედგაცრუების შემთხვევაში ტკივილის ეშინიათ.

სიხარბე ძალიან მარაგი და მნიშვნელოვანი გრძნობაა. აქ და უნარი თქვან "არა", დაიცვან თავიანთი საზღვრები. ყოველივე ამის შემდეგ, ძალიან მნიშვნელოვანია გამოიყურებოდეთ და თავად გადაწყვიტოთ, გსურთ გაზიაროთ ან მისცეთ რაიმე საკუთარი თავი ამ ადამიანს მოცემულ სიტუაციაში. გქონდეთ შიდა ნებართვა, დაიცვათ თქვენი ტერიტორია და თქვენი რესურსი, როდესაც არ გსურთ გაზიარება. ასევე, სიხარბე შეიცავს ენერგიას მიზნების მისაღწევად, კონკურენტებთან საბრძოლველად, რისკების გაწევისთვის.საკუთარი თავის გაგება, საკუთარი თავის გულწრფელი აღიარება თქვენს სიხარბეში, ამ თვისების აღიარება უკვე რესურსია. თქვენ არ გჭირდებათ ბევრი ენერგიის დახარჯვა თქვენი პიროვნების მიუკერძოებელი გრძნობებისა და თვისებების დასაფარად. როდესაც ადამიანი ხვდება, რომ ხარბად გრძნობს თავს, მას აქვს შეგნებული არჩევანი: იყოს ხარბი ან გამოავლინოს გულუხვობა.

დასასრულს, მსურს მკითხველს ვუსურვო ბალანსი სიკეთესა და სიხარბეს შორის, მათი პიროვნების ყველა თვისების მიღებას და გაგებას.

გირჩევთ: