გადაარჩინე ოჯახი შვილების გულისთვის?

ვიდეო: გადაარჩინე ოჯახი შვილების გულისთვის?

ვიდეო: გადაარჩინე ოჯახი შვილების გულისთვის?
ვიდეო: ეძღვნება ინგა მეკეიძის ხსოვნას 2024, მარტი
გადაარჩინე ოჯახი შვილების გულისთვის?
გადაარჩინე ოჯახი შვილების გულისთვის?
Anonim

ყოველწლიურად რუსეთში იქმნება დაახლოებით 1,000,000 ქორწინება, დაახლოებით 650,000 დაქორწინებული წყვილი განქორწინებულია, ანუ წელიწადში რეგისტრირებული ოჯახების რაოდენობის დაახლოებით 60-65%. გარდა ამისა, გაცილებით მეტი სამოქალაქო წყვილი იშლება, რომლებმაც კანონიერად არ დაამყარეს თავიანთი ურთიერთობა რეესტრის ოფისში. ამრიგად, ფაქტები შემდეგს ამბობს: რუსეთში წელიწადნახევარი მილიონი კაცი და ქალი წყვეტს: ნამდვილად არ ღირს ოჯახის შენარჩუნება ბავშვების გულისთვის! და ყოფილი მეუღლეები და თანაკლასელები იშლებიან.

როგორც ჩანს, სხვა რაზე შეიძლება ვისაუბროთ? წელიწადნახევარი მილიონი ადამიანი ხუმრობა არ არის! უფრო მეტიც, წლიდან წლამდე, ბოლო ორი ათწლეულის განმავლობაში! ადამიანი, რომელიც მკაცრად ეწინააღმდეგება ოჯახს, შეუძლია სიხარულით თქვას:”ასეთი სტატისტიკა არის პირდაპირი რეკომენდაცია, რომ არ გადავარჩინოთ ოჯახი, თუნდაც ბავშვების გულისთვის. სალაპარაკოც არაფერია! მაგრამ ნუ ვიჩქარებთ დასკვნებს. როგორც გამოცდილი ოჯახის ფსიქოლოგი, მინდა თქვენი ყურადღება გავამახვილო რამდენიმე მნიშვნელოვან პუნქტზე.

იმ ქალებისა და მამაკაცების აბსოლუტური უმრავლესობა, რომლებიც განქორწინდნენ ან დატოვეს ოჯახი, საერთოდ არ ცხოვრობენ ბრწყინვალე იზოლაციაში! მომავალში, ეს ადამიანები კვლავ ცდილობენ შექმნან ახალი სტაბილური ურთიერთობები და ოჯახები. ანუ გამოდის, რომ განქორწინებული ადამიანები საერთოდ არ ეწინააღმდეგებიან ოჯახს, როგორც საპირისპირო სქესთან გრძელვადიანი და საპასუხისმგებლო ურთიერთობების ინსტიტუტს, მაგრამ უბრალოდ არ შეუძლიათ:

- შეარჩიეთ სწორი პარტნიორი ურთიერთობისათვის, რომელიც გაიზიარებს (ა) ცხოვრების ძირითად ღირებულებებს და იდეებს ოჯახის მოდელის შესახებ;

- სწორად მოიქცეს ამ ურთიერთობებში, გააუმჯობესოს საკუთარი ოჯახის ქცევა, შეძლოს დროულად განიხილოს ნებისმიერი თემა, რომელიც მნიშვნელოვანია ოჯახისთვის და თითოეული წყვილისთვის, შვილებისთვის;

- სწორად აცნობოს პარტნიორს ურთიერთობაში საკუთარი მიზნების, სურვილებისა და საჭიროებების, მათი ცხოვრების პროცესში მათი ცვლილებების შესახებ;

- სწორად უპასუხოს ურთიერთობის პარტნიორის ევოლუციას ერთად ცხოვრების პროცესში, მისი მიზნების, სურვილებისა და საჭიროებების შეცვლაში;

- სწორად შეასწოროს საკუთარი და სხვა ადამიანების ქცევა;

- ამ ურთიერთობებში წარმოშობილი წინააღმდეგობების სწორად გადაჭრა.

ანუ, პრობლემა საერთოდ არ არის ოჯახის ინსტიტუტში, როგორც ასეთი, არამედ თავად ადამიანებში, რომლებსაც არ შეუძლიათ და არ სურთ საკუთარ თავზე მუშაობა და, შესაბამისად, არ შეუძლიათ ისარგებლონ იმ უპირატესობებით, რაც ოჯახს აქვს შეუძლია მათ

2. ბევრი განქორწინდა და დატოვა ოჯახი, მომავალში დაუბრუნდება ქორწინებაში მყოფ პარტნიორს და შვილებს (შვილს), რადგან გაარკვევს, რომ მათ გარეშე ცხოვრება არ შეუძლიათ. ყოფილი მეუღლეები შერიგდნენ, კვლავ ერთად ცხოვრობენ, ხშირად უფრო მეტი საერთო შვილი ჰყავთ. ვინაიდან ყველამ არ მოახდინა თავისი ურთიერთობების რეალიზება რეესტრის ოფისის მეშვეობით, ეს უბრალოდ არ შედის სტატისტიკაში. ამრიგად, ღალატის, წასვლისა და განქორწინებიდან დაახლოებით ერთი წლის შემდეგ, განშორების რეალური სტატისტიკა ხდება არა ქორწინებათა რაოდენობის 60-65%, არამედ დაახლოებით 30%. და ეს სტატისტიკა უფრო ზუსტად აჩვენებს საქმის ნამდვილ მდგომარეობას ქორწინების სფეროში.

3. ბევრი განქორწინდა და დატოვა ოჯახი, მომავალში ვერ შეძლებს სხვა ოჯახების შექმნას. წლების განმავლობაში მათ ჰქონდათ ძალიან რთული და მტკივნეული არასტაბილური ურთიერთობა, აწამეს საკუთარი თავი და ახალი პარტნიორები. როგორც ირკვევა, ყოფილ ოჯახთან ფსიქოლოგიური კავშირი ბევრჯერ უფრო ძლიერი აღმოჩნდება, ვიდრე სხვა ურთიერთობის პარტნიორებთან. მაგრამ ისინი ვერ დაბრუნდებიან ოჯახში, რადგან ისინი არ მიიღებენ უკან, ან მათ უკვე აქვთ სერიოზული ვალდებულებები ახალი პარტნიორის, ყველაზე ხშირად ერთობლივი შვილების მიმართ. რომელსაც ისინი, წლების შემდეგ ტოვებენ, ისევე როგორც ბავშვები პირველი ქორწინებიდან. ამრიგად, იზრდება მიტოვებული ბავშვების რაოდენობა და საკუთარი დეპრესია.

სხვათა შორის, სწორედ ამის გამოა, რომ რუსეთი ტრადიციულად არის იმ ქვეყნების ჯგუფში, რომელიც წამყვანია ინსულტის, გულის შეტევის, ალკოჰოლის მოწამვლის, თვითმკვლელობის და ა.რადგანაც ოჯახური აშლილობა, რომელიც გავლენას ახდენს ფსიქო-სომატურ ადამიანებზე, ხშირად აღმოჩნდება მთავარი მიზეზი ადამიანის სიცოცხლის ხანგრძლივობის შემცირებისა.

ამ ნიუანსების მთლიანობიდან გამომდინარე, საჭიროდ მიმაჩნია გულწრფელად ვაღიარო:

უმეტეს პრობლემურ ოჯახებში ქორწინება უნდა დაიზოგოს არა იმდენად ბავშვების ინტერესების გამო, რამდენადაც თავად მეუღლეების სიცოცხლის, ჯანმრთელობისა და საერთო წარმატების შენარჩუნების აუცილებლობის გამო.

რაც შეეხება თავად ბავშვების ინტერესებს, აქ სიტუაცია შეიძლება პირიქით იყოს.

ზოგჯერ განქორწინება და მშობლების განშორება უფრო მომგებიანია მათი შვილებისთვის, ვიდრე ასეთი ქორწინების შენარჩუნება, სადაც მაღალია მათი ფსიქიკაზე, ცხოვრებასა და ჯანმრთელობაზე უარყოფითი ზემოქმედების რისკი.

მაგალითად, ჩვენ ვსაუბრობთ სიტუაციაზე, როდესაც ქმარი ან ცოლი არის ალკოჰოლიკი, ნარკომანი, აზარტულ თამაშებზე დამოკიდებული, კრიმინალები, ფსიქიურად დაავადებული ადამიანები, პრინციპული პარაზიტები, ბავშვებთან რეგულარული სკანდალებისკენ მიდრეკილნი, აგრესია, ბავშვებზე ოჯახური ძალადობა, თვითმკვლელობები და ა. ან ისინი მუდმივად იცვლებიან, ინფიცირებენ თავიანთ ოჯახს ნახევრად სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებით, რისკის ქვეშ, ერთ დღეს, C ჰეპატიტი ან შიდსი. (ჩემი მუშაობის პრაქტიკაში, არის ბევრი შემთხვევა, როდესაც, შედეგად, ფატალური დაავადებები და მცირეწლოვანი ბავშვები ძუძუთი იკვებებოდნენ). ასეთ შემთხვევებში, მე ვფიქრობ, რომ ბევრად უფრო სწორია, რომ ბავშვები გაიზარდონ ისეთი მშობლის ნახვის გარეშე, რომელიც არა მხოლოდ ქცევის ამაზრზენ მაგალითებს იძლევა, არამედ ელემენტარულად საშიშია მათთვის.

ამიტომ, როდესაც მეკითხებიან: "ღირს თუ არა ოჯახის შენარჩუნება შვილების გულისთვის?"

- ეს არ წარმოადგენს საფრთხეს ბავშვების ფსიქიკის, სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისათვის;

- ეს არ წარმოადგენს საფრთხეს თავად მეუღლეების ფსიქიკის, სიცოცხლისა და ჯანმრთელობისთვის;

- მეუღლეები არიან თვითკრიტიკულები, მათ ნათლად იციან რა არის მათი კონფლიქტების მიზეზი, ისინი მზად არიან თავიანთი ქცევის სწორი კორექტირებისთვის.

თუ ეს ასეა, მაშინ ოჯახის დაცვა მიზანშეწონილია. თუ ამ სამი გარემოებიდან ერთი მაინც არის დაკარგული, ოჯახის შენარჩუნება უაზროა. მას შემდეგ, რაც ფსიქიკა დაირღვა, ბავშვებისა და მეუღლეების სიცოცხლე და ჯანმრთელობა მიუღებელია. და თუ მეუღლეებს არ ესმით რა ზუსტად უნდა შეიცვალოს მათ ქცევებში და მთლიანად ოჯახის სტრუქტურაში, ეს მხოლოდ გაზრდის კონფლიქტის ხარისხს და მაინც გამოიწვევს მიუღებელ ძალადობას ბავშვების თანდასწრებით ან მათ წინააღმდეგ.

ოჯახის ფსიქოლოგისთვის განქორწინების განაცხადის იგივე პროცედურა არის კიდევ ერთი შესაძლებლობა მეუღლეებს შორის დიალოგის დასამყარებლად ოჯახის გადასარჩენად.

აქედან გამომდინარე, ჩემი პოზიცია ნათელია: მხოლოდ იმისთვის, რომ შევინარჩუნო ოჯახი ბავშვების გულისთვის, საკუთარი თავის, ჩემი ოჯახის ნახევარი წამება და შვილებისთვის რისკების აღება, უაზრო და უშედეგოა. ეს ჩვეულებრივ დიდხანს არ გრძელდება. და ამაში აზრი არ აქვს იმ ბავშვებს, რომლებიც შეშინებულნი, თავებს მხრებში იჭერენ, როდესაც დედა და მამა საუბარს წამოწყებული ხმით იწყებენ. ქცევის ასეთი მაგალითები არ იწვევს წარმატებას სკოლაში, არ უწყობს ხელს თანატოლებთან ურთიერთობას და, რა თქმა უნდა, არ არის სასარგებლო თავად ბავშვების მომავალი ოჯახური ურთიერთობებისთვის. თუ ჩვენ ვსაუბრობთ მხოლოდ ფინანსურ სარგებელზე, მაშინ უფრო სწორია ამ საკითხის გადაწყვეტა ალიმენტის გზით ან განქორწინების შემდეგ საკუთარი კარიერის ზრდის გზით.

და მე ხაზს ვუსვამ მთავარს: პრობლემური მეუღლეთა უმრავლესობისთვის, მათი ქორწინების შენარჩუნება, ხშირად ერთადერთი შანსია, რომ არ დაიკარგოს სიცოცხლე საკუთარი თავისთვის! რადგან ის ზრდასრული მამაკაცი და ქალი, რომლებსაც არ შეუძლიათ სწორად შექმნან ოჯახი და სწორად იცხოვრონ მასში, თითქმის თავად ბავშვები არიან. მათ თავად სჭირდებათ ოჯახი, რომ გადარჩნენ და გაიზარდონ ელემენტარულად.”

ეს არის ჩემი პოზიცია, როგორც ოჯახის ფსიქოლოგი. სწორედ ამიტომ, ჩემს საქმიანობაში მე არასოდეს ვურჩევ კონფლიქტურ მეუღლეებს განიცადონ და გაუძლონ შვილების გულისთვის. ღრმად ვარ დარწმუნებული:

ბავშვების გულისთვის, თქვენ არ უნდა გაუძლოთ, არამედ იმუშაოთ საკუთარ თავზე და ურთიერთობებზე!

მაგრამ კიდევ ერთხელ: არ უნდა იმუშაო ემოციებით, არა ყვირილით ან შეურაცხყოფით! თქვენ უნდა იმუშაოთ შეგნებულად, მკაფიოდ, კრიტიკულად და თვითკრიტიკულად, დაადგინოთ ოჯახური კონფლიქტების მიზეზები, შექმნათ კონკრეტული სქემა კრიზისის ჩიხიდან გამოსვლისთვის. ამის გარეშე მუშაობა უაზრო და უიმედოა.

გირჩევთ: