2024 ავტორი: Harry Day | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-17 15:48
ორმოცი წლის (35-დან 45 წლამდე ასაკის) კრიზისი არის "ცხოვრების პირველი შედეგის შეჯამების კრიზისი". ჩვენს დროში, სწორედ ამ წლების განმავლობაში იკლებს პირობითი ზღვარი: "მე ნახევარი გზა გავიარე ჩემს ცხოვრებაში".
ამ ასაკში დამოუკიდებლობისკენ სწრაფვა უფრო მძაფრდება და გაღიზიანება იზრდება "ბიძისთვის". სტატისტიკის თანახმად, უფრო მეტი სტარტაპი იწყებს ამ ასაკობრივი ჯგუფის ადამიანებს. ოცი წლის ახალგაზრდების "თამამი პროექტებისგან" განსხვავებით, ორმოცზე უკვე ნათლად ესმით ბაზრის რომელ სეგმენტში შედიან და რა რეალური შესაძლებლობები აქვთ მათ ამ სფეროში რაღაცის გასაკეთებლად.
ამ ასაკში ადამიანებს აღარ შეუძლიათ "დაწერონ მდუღარე წყლით" და "ამოისუნთქონ ორთქლი", მათი ენერგია გაცილებით ნაკლებია ვიდრე ოცდაათი წლის ასაკში, მაგრამ ნაკლებია გადაყლაპვა და ციმციმა. 40 წლის ასაკში ადამიანები ჩვეულებრივ აღარ აკეთებენ ქმედებებს, რომლებიც იწვევს რესურსებისა და ენერგიის უაზროდ ხარჯვას, არავინ "არ ასხამს ძალას" და არ ცდილობს თვალებში მტვრის ჩაყრა.
ყოვლისმომცველი ინფანტილიზაციის შედეგები
თანამედროვე დასავლური კულტურა აღინიშნება სიბერის უგულებელყოფით და მისი გადაადგილებითაც კი ყურადღების არეალიდან. დღეს აღარ არის მოდური იყოს ნაცრისფერი თმა და ბრძენი. პირიქით, ქალებიც და კაცებიც ცდილობენ გამოიყურებოდნენ ახალგაზრდულად და გამოიყურებოდნენ რაც შეიძლება ახალგაზრდა. ეს ეხება არა მხოლოდ ფიზიკურ მომზადებას და გარეგნობას, არამედ ცხოვრების წესს და ფსიქიკურ მდგომარეობასაც კი. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ თანამედროვე ადამიანები უფრო ბავშვურები არიან ვიდრე მათი მშობლების თაობა.
თუმცა, 40 წლის ასაკში, ბუნება იწყებს ახალგაზრდა თაობას პირველი სიგნალების გაგზავნას, რომ ასაკი რაღაც რეალურია. ნაოჭები ჩნდება თვალებთან ახლოს, იცვლება სხეულის ტონი, გროვდება ცხიმი, რაც უფრო და უფრო რთულდება განდევნა, ჩნდება უმნიშვნელო და სერიოზული წყლულები და ჯანმრთელობის პრობლემები. ახალგაზრდა ორმოცი წლის მამაკაცები და ქალბატონები იწყებენ ცოტა სასაცილოდ გამოიყურებოდეს.
ჩვენ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ორმოციანი წლების კრიზისი არის ინფანტილური "დაბერებული ახალგაზრდობის" პროგრესული გარდაქმნა ზრდასრულ ადამიანად. ბუნებრივია, ეს ყოველთვის არ მიდის შეუფერხებლად და უპრობლემოდ.
დაუძლეველი გენდერული უთანასწორობა
40 წლის ქალებისთვის ასევე არის სუბიექტური და ბიოლოგიური ეტაპი მათი პირველი შვილის დაბადებისთვის. მათ ვერ გაუმკლავდნენ ბუნების ამ მზაკვრულობას ქალთა ემანსიპაციისათვის ბრძოლის პროცესში, ხოლო ფემინიზმი, რომელიც მე -20 საუკუნის ბოლოს გახდა მოდური, ვერ გადაჭრის ამ პრობლემას. ამაში არის რაღაც უსამართლობა: მამაკაცებს შეუძლიათ დარჩნენ ინფანტილურები 50 წლამდე, ან თუნდაც 60 წლამდე, შემდეგ კი მონაწილეობა მიიღონ ბავშვის დაბადებაში, ხოლო ქალებს ენიჭებათ რეპროდუქციული ასაკი, რომელიც აშკარად იზომება ბუნებით.
ოჯახის ინსტიტუტის შესუსტება იწვევს იმ ფაქტს, რომ მამაკაცებისთვის ორმოცი წლის კრიზისი ზოგჯერ თან ახლავს არა მხოლოდ ეგზისტენციალურ პრობლემებს, არამედ მათ პირად ცხოვრებაში ერთგვარი გადახედვის განხორციელების სურვილს. 40 წლის ასაკში საკმაოდ ხშირია შემთხვევები, როდესაც მამაკაცი ტოვებს ოჯახს ბედიების გამოჩენის ან ახალი ოჯახის შექმნის სურვილის გამო, როგორც წესი, ახალგაზრდა ქალთან.
ბავშვების გაზრდა და თაობათა კონფლიქტი
ორმოცი წლის ასაკში ბავშვები ჩვეულებრივ იწყებენ ზრდას ადამიანებში, ზოგში ისინი აღწევენ მოზარდობას, ზოგში კი უკვე სქესობრივად მომწიფებულები არიან. ჩნდება ახალი ტიპის პრობლემა და იზრდება ოჯახის ხარჯები.
ოჯახურ ჩხუბებსა და კონფლიქტებში ბავშვები უკვე იწყებენ არა მარტო უნებლიე მოწმეების, არამედ საკმაოდ აქტიური მონაწილეების როლს. და ძალიან ხშირად ისინი იწყებენ კონფლიქტებს. ბავშვები იწყებენ ხასიათის გამოვლენას, საკუთარი უფლებების დაცვას, მათი პიროვნება უფრო და უფრო მკაფიოდ ვლინდება მათში.
ბოლო წლებში გაძლიერდა ერთგვარი თაობათა კონფლიქტი.მშობლები, რომელთა ახალგაზრდობა და ახალგაზრდობა გაიარა ოთხმოცდაათიან წლებში და რომლებმაც თვითონ შეაღწიეს ხალხს და მოიპოვეს "ღირსეული თანამდებობა საზოგადოებაში", ვერ ხვდებიან თავიანთ შვილებს, რომლებსაც მათ ყველაფერი მისცეს, მაგრამ მათ შვილებს არ სურთ ამბიციური გააცნობიერონ დედების და მამების გეგმები …
საკუთარი ბიზნესის წამოწყების სურვილი
ამ ასაკისთვის ადამიანები ან უკვე აცნობიერებენ თავიანთ კარიერულ ამბიციებს, ან ესმით, თუ ვინ არ გამოუვიდა მათ კარიერას. უფრო და უფრო რთულდება ერთი სამუშაოს შეცვლა მეორისთვის თანამდებობისა და ხელფასის ზრდასთან ერთად, და იზრდება შიში იმისა, რომ დღევანდელი სამსახურის დატოვების შემდეგ ახალი ვეღარ მოიძებნება. და ამავე დროს, გროვდება დაღლილობა და მოწყენილობა ერთსა და იმავე ადგილას ან იმავე არეალში მუშაობისგან.
უკვე დაგვიანებულია კარიერის შეცვლა, ასე რომ, არსებობს სურვილი რადიკალურად შეცვალოთ ცხოვრება და გახსნათ საკუთარი ბიზნესი, რომელშიც შესაძლებელი გახდება ყველა დავიწყებული და დათრგუნული იმედისა და ოცნების რეალიზება, რომელიც ჩემს სულში ტრიალებს ბავშვობიდან.
ორმოცი წლის ასაკში ოჯახური სცენარების ჯადოსნური ეფექტი მთავრდება
ორმოცი წლის ასაკში, როგორც წესი, მრავალი სოციალური თუ ოჯახური სცენარი რეალიზდება, რომლის ფარგლებშიც ამ თაობის წარმომადგენლებმა შექმნეს თავიანთი ცხოვრება. აღსანიშნავია, რომ ორივე დადებითი და უარყოფითი სცენარი კარგავს ჯადოსნურ ძალას. მაგრამ როდესაც არაცნობიერი პროგრამა, რომლის მიხედვითაც ადამიანების ცხოვრება განხორციელდა, მთავრდება, მაშინ ფსიქიკური ენერგიისა და სიცოცხლისუნარიანობის მობილიზაციის ჩვეული გზები ჩერდება. როდესაც „მოიშორეს“ან გადააჭარბეს სცენარებს, ადამიანები იძულებულნი არიან მოძებნონ ჩარჩო მათი ცხოვრების მნიშვნელობის დასადგენად. სწორედ ამ მიზეზით ხდება, რომ ორმოციანი წლების კრიზისი ზოგჯერ იძენს ასეთ ძლიერ ეგზისტენციალურ ინტენსივობას.
ძნელი სათქმელია, რა მიზეზით წყდება ოჯახური სცენარების მოქმედება 40 წლის ასაკში. ალბათ იმის გამო, რომ როდესაც ადამიანები მიაღწევენ გარკვეულ სიმწიფეს და დამოუკიდებლობას, მათი მშობლები ორმოცი წლის არიან. ამრიგად, მშობლების შელოცვებისა და წყევლის ჯადოქრობა კარგავს ძალას სწორედ ამ ასაკობრივი ხაზის გამო და ბავშვებს აღარ აღაფრთოვანებთ თავიანთი ოჯახური რიტუალების ლოგიკა და მათთან და სამყაროსთან მშობლების ურთიერთქმედების ლოგიკა..
………
მეგობრულად, ორმოცი წლის ასაკში, სიბრძნის მსგავსი უნდა მოვიდეს ადამიანში. ზოგადად, ეს ხდება ამა თუ იმ ხარისხით. თქვენ შეგიძლიათ გესმოდეთ, როგორ ჩამოაყალიბოთ და განავითაროთ ისეთი ინტელექტუალური შესაძლებლობები, როგორიცაა ასახვა, გაგება, პროგნოზირება.
ძნელი სათქმელია, როგორ შეიძლება სიბრძნის განვითარება. მაგრამ 40 წლის ასაკში სამყარო მიმართავს ადამიანს, რომელსაც ახალი მხარე აქვს, შესაძლოა სამყაროს და საკუთარი თავის ხედვა ოდნავ განსხვავებული კუთხით და ხელს უწყობს სიბრძნის გაღვიძებას
გირჩევთ:
თორმეტ წლამდე გოგონა. რა ელის მას მომავალში?
ავტორი: მარკ იფრაიმოვი წყარო:”თორმეტი წლის ასაკამდე გოგონა მამის ფრთის ქვეშაა, ბიჭი კი დედის ფრთის ქვეშ”. ეს ფრაზა თანავარსკვლავედების არსენალიდან, რომელიც უკვე აქსიომად იქცა, შეიძლება დაეხმაროს ბავშვის მომავლის პროგნოზირებას. საბედნიეროდ თუ სამწუხაროდ, ადამიანი აბსოლუტურად პროგრამირებადი არსებაა.
Საშუალო ასაკის კრიზისი. საშუალო ასაკის კრიზისი მამაკაცებში
შუახნის კრიზისი არის ადამიანის ცნობიერების დროებითი მოუმზადებლობა, რომ დასახოს ახალი მიზნები და ამოცანები ცხოვრებაში ორმოცდა ორმოცდახუთი წლის მიღწევის შემდეგ, როდესაც ბიოლოგიური და სოციალური ამოცანების ძირითადი ნაკრები უკვე წარმატებით დასრულდა, ან ცხადი ხდება, რომ ის ნამდვილად არ შესრულდება.
ცხოვრების მნიშვნელობის კრიზისი. გარდამტეხი მომენტი 35-45 წლის ახალგაზრდების ცხოვრებაში
ერიქსონის ნაწარმოებების კითხვისას მე ვხვდები მის აღწერას ადამიანებში ეგზისტენციალური კრიზისის შესახებ. როგორც ჩანს, ადამიანი ცხოვრობს, მაგრამ მას აზრი არ აქვს ცხოვრებაში. ან, როგორც ჩანს, არსებობს აზრი ცხოვრებაში, მაგრამ მხოლოდ ადამიანი ხედავს, რომ ეს მნიშვნელობა არ არის მისი.
კრიზისი 3 წლის ბავშვები
ბავშვი იწყებს დამოუკიდებლად მოქმედების სურვილს, შესაბამისად ბავშვის მუდმივი ფრაზა "მე თვითონ". ამავე დროს, მას სურს გააკეთოს ის, რასაც აკეთებენ მისი მშობლები, თუნდაც ეს აშკარად არ იყოს მის ძალაში. ყოველივე ამის შემდეგ, მშობლები მისთვის ყველაფრის მაგალითია.
მინდა თავიდან დავიწყო ცხოვრება! 30 წლის კრიზისი და მისი შესაძლებლობები
კრიზისი ჩვენი ცხოვრების ბუნებრივი ნაწილია, ამიტომ აუცილებელია შევძლოთ მათთან გამკლავება მომგებიანი გზით)”… ოცდამეათე დაბადების დღის მოახლოებასთან ერთად ჩვენ ვიწყებთ ახალი სიცოცხლისუნარიანობის შეგრძნებას საკუთარ თავში”,”… კრიტიკულად გადახედეთ ჩვენს წარსულს”, ხშირად ჩვენ “… არის სურვილი ამოვიღოთ ნაჭერი, რომელიც გავიდა და თავიდან დავიწყოთ”, მაგრამ ზოგადად "
