განუყოფელი წყვილი: აგრესია და შიში

ვიდეო: განუყოფელი წყვილი: აგრესია და შიში

ვიდეო: განუყოფელი წყვილი: აგრესია და შიში
ვიდეო: თამაზ ელიზბარაშვილის აგრესიული საუბარი დიმა ობოლაძესთან 2024, აპრილი
განუყოფელი წყვილი: აგრესია და შიში
განუყოფელი წყვილი: აგრესია და შიში
Anonim

ნებისმიერი ემოცია, ნებისმიერი იმპულსი, რომელიც ჩვენში იბადება, როგორც წესი, ყოველთვის აქვს საპირისპირო პოლარობის წყვილი, როგორიცაა სიხარული და მწუხარება, სიჯიუტე და ვარაუდი, წინსვლის სურვილი და ამ მოძრაობის შიში. ერთი ემოცია არის ზედაპირული (დემონსტრაციული), მეორე ღრმა (ლატენტური). ნებისმიერ ემოციას აქვს როგორც დადებითი, ასევე უარყოფითი მნიშვნელობა დღევანდელი მომენტის თვალსაზრისით. გარე გარემოებები ასახავს შინაგან მდგომარეობას და პირიქით. ზოგჯერ ერთი ემოცია შენიღბავს სხვას და ძალიან ძნელი ხდება იმის განსაზღვრა, თუ რომელია პირველადი და რომელი მეორეხარისხოვანი.

აგრესიისა და შიშის კომბინაცია ძალიან საინტერესოა. ეს ემოციები ერთი და იგივე მონეტის ორი მხარეა. შიში ყოველთვის იმალება აგრესიის ნიშნის მიღმა.

როდესაც ჩვენ გვეშინია რაღაცის, ჩვენ ვცდილობთ რაღაცის დამალვას, ჩვენ გვპყრობს მზარდი გაღიზიანება, რომელიც თანდათან გადაგვარდება აგრესიაში. შიში შეიძლება სრულიად განსხვავებული ხასიათისა იყოს: მარტოობის შიში, უარყოფის შიში, სისტემადან განდევნის შიში, მოძრაობის შიში, თვითგამოხატვის შიში და მრავალი სხვა. ეს შეიძლება იყოს გარედან რაღაცის შიში, თქვენი გრძნობების გამოხატვის შიში, საკუთარი თავის რაღაც ახლის შეხვედრის შიში, რომელიც ასე ფრთხილად იყო დაფარული არა მხოლოდ გარედან, არამედ საკუთარი თვალიდან. საკუთარი თავის გამოვლენის, გაცნობიერებისა და მიღების შიში ალბათ ყველაზე მტკივნეულია არსებულთაგან. ეს არის ზოგადად სიცოცხლის შიშის გამოვლინება, ჩვენი შინაგანი (არა) ნებართვა საკუთარი თავისთვის მივიღოთ სიცოცხლე, ვიცხოვროთ იგი და მადლიერი ვიყოთ ჩვენი ბედისათვის ამ შესაძლებლობისთვის.

არსებობს პირდაპირი კავშირი შიშსა და აგრესიას შორის. რაც უფრო ძლიერია შიში, მით უფრო აგრესიულია ადამიანის ქცევა. აგრესია შეიძლება გამოიხატოს სხვადასხვა ფორმით: იყოს აშკარა და ფარული, გამოხატოს სიტყვიერი და არავერბალური დონე, შენიღბოს საკუთარი თავი წყენით და სირცხვილით, გამოავლინოს თავდასხმები სხვებზე, ან გამოიხატოს აპათიისა და სხვა დეპრესიული ქცევების სახით. კარპმენის სამკუთხედი მოქმედებაში შედის და როლები იწყებენ თამაშს: აგრესორი, მსხვერპლი, მაშველი, ვისთვისაც უფრო ძვირფასია.

თუ რიგი მიზეზების გამო ჩვენ თავიდან ავიცილებთ შიშის აგრესიის საკუთარ გამოვლინებას, ჩვენ დავიწყებთ აგრესიის გამოვლენას სხვებში, ჩვენთან ახლოს მყოფი ადამიანებისგან, უბედური შემთხვევები გვემართება, ნათურები არის ჩართული ან საყოფაცხოვრებო ტექნიკა არ მუშაობს. ჩვენი ჩახშობილი ემოციები მიედინება მიმდებარე სივრცეში.

არსებობს ნიმუში: რაც უფრო მეტ ყურადღებას ვაქცევთ ჩვენს მიმართ აგრესიული ქცევის აღიარებას, მით უფრო მეტ აგრესიას ვქმნით საკუთარ თავს გარეთ. გარდა ამისა, აგრესიას, შიშის მსგავსად, შეუძლია თვითგანვითარება და ძალაუფლების გაზრდა. საკმარისია მცირე იმპულსი, რომელიც ნაპერწკალიდან გარედან ზემოქმედების გარეშე გადაიქცევა მძვინვარე ალად.

თუ ადამიანს, რომელიც განიცდის რისხვას და აგრესიას, სვამენ კითხვას: "რა გაღიზიანებს?" - ის ნაკლებად სავარაუდოა, რომ უპასუხოს. თუ თქვენ დაუსვამთ სხვა შეკითხვას: "რისი გეშინია?" - თქვენ შეგიძლიათ მიიღოთ საპასუხოდ გრძნობების, ემოციებისა და გამოცდილების მთელი სპექტრი, რომლებიც თავშეკავებული იყო და იმალებოდა აგრესიული ქცევის უკან. ამ გამოცდილების ბუნების გულდასმით შესწავლით, სათითაოდ გააღებთ საკუთარ სამყაროს კარებს, შეგიძლიათ პირისპირ შეხვდეთ ნამდვილ ტკივილს, რომელიც შიშის მუდმივ წყაროს ემსახურება და გაუთავებლად ეძებთ რა ხდება დამნაშავეებს, რომელზედაც შეგიძლიათ დაგროვილი გაღიზიანება და აგრესია გადმოასხათ რელიეფით და სიამოვნებით. როდესაც თქვენ მიხვდებით მიზეზს, მაშინ არსებობს ძლიერი მხარეები და შესაძლებლობები იმისთვის, რომ წარსულში მომხდარი ფაქტი მიიჩნიოთ, რაც გახდება ოჯახის ისტორიის ნაწილი.

და შემდეგ შესაძლებელი ხდება მშვიდად გამოიყურებოდე შენს წინ და იგრძნო იმპულსი შემდეგი მოძრაობისთვის!

გირჩევთ: