ვანიას შესახებ: შენი ტარაკნებიდან მაქვს თავის ტკივილი

ვიდეო: ვანიას შესახებ: შენი ტარაკნებიდან მაქვს თავის ტკივილი

ვიდეო: ვანიას შესახებ: შენი ტარაკნებიდან მაქვს თავის ტკივილი
ვიდეო: შედეგები: საშვილოსნოს სიმსივნე, C-ჰეპატიტი, დიაბეტი, სახსრები, თავის ტკივილი, ბავშვებში განვითარება 2024, მარტი
ვანიას შესახებ: შენი ტარაკნებიდან მაქვს თავის ტკივილი
ვანიას შესახებ: შენი ტარაკნებიდან მაქვს თავის ტკივილი
Anonim

რას ფიქრობთ, როდესაც გესმით გამოთქმა "საცდელი მილი ბავშვი"? ეს სიტყვები გულში მაოცებს. ფაქტია, რომ დედაჩემი პროფესიით ორგანული ქიმიკოსია, დიდი ხნის განმავლობაში მუშაობდა ლაბორატორიის ხელმძღვანელად. შუშის ბოთლები და პრეპარატები მომეჩვენა ჯადოქრების სამყაროს მისტიკურ საგნებად. მათი ჯადოქრობა მოხიბლული იყო. ერთხელ ბებიამ ვერ შეძლო შვებულებაში ქალაქიდან წამიყვანა. და დედაჩემთან სამუშაოდ წავედი ორი თვის განმავლობაში! ეს იყო ჩემი ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი თვეები …

ახლა თქვენ გესმით, რას ვგრძნობ, როდესაც ისინი ამბობენ "სინჯარის ბავშვი": ბედნიერება დედაჩემის ლაბორატორიიდან და სიხარული დაცული ბავშვობისა.

ერთხელ მე მივიღე ზარი ძალიან პატივცემული კლიენტისგან, მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორისგან, ისტორიკოსისგან, რომლის ლექციები იმდენად ცნობილი იყო, რომ მან წაიკითხა ისინი ინგლისურად. ნატალია ვლადიმიროვნა თხოვნით გამოვიდა:

- ნანა რომანოვნა, ჩემს მეგობარს ძალიან რთული შვილი ჰყავს. თქვენ იცით … "საცდელი მილიდან". ოცი წლის განმავლობაში ბავშვები არ იყვნენ და ბოლოს ვანკა გამოჩნდა. ის ერთ -ერთი იმ გიჟ დედათაგანია. ბავშვს აქვს სერიოზული პრობლემები, მათ სურთ მისი მოხმარება ნარკოტიკებზე და სახლში განათლებაზე გადასვლა. ფინანსები არ არის კითხვა: ანა არის მანქანის დილერის დირექტორი, მის ქმარს აქვს ავეჯის მაღაზიების ქსელი. და ეს არ ეხება სკოლას, საჭირო იქნება, ისინი აიყვანენ მას. პრობლემა ისაა, რა უნდა ქნას ბავშვთან … შეუძლიათ თქვენთან მოსვლა?

დანიშნულ საათზე ჩემს კაბინეტში შემოვიდა წყვილი: ანა მიხაილოვნა და შვიდი წლის ვანია. ვანიატკა. ვანიუშა. ვანკა. იმ მომენტამდე, მე არ ვიცოდი, რომ კლიენტის შეყვარება შეიძლება ერთი შეხედვით. აბსოლუტურად ფანტასტიკური ბიჭი. მამაჩემის ხატოვანი გამოთქმა: "შეგიძლია ამოიღო ის მულტფილმში მაკიაჟის გარეშე". ცისფერთვალება ქერა, უზარმაზარი ფუმფულა წამწამებით, ლოყებზე ჩაღრმავებული. და ამავე დროს - ყველაზე სრულყოფილი რაზმი!

რა დრამატული და თეატრალური შემოვიდა ოთახში! მის მზერაში იმდენად სევდა იყო, რომ ღიმილს ძლივს ვიკავებდი. ბუნებრივი კითხვა ყველა ბავშვისთვის მიღებაზე:

- ვან, იცი რატომ მოხვედი აქ?

- სულელი არ არის! სკოლაში არ მუშაობს - მათ თქვეს, რომ მე დებილი ვარ. ის მოვიდა თქვენთან გასარკვევად - უბრალოდ დებილი ან ასევე კაკალი?

ვანიას დედა მშვენივრად გამოიყურებოდა - მშვენიერი, თავდაჯერებული ქალი. ამავე დროს, ის მშვენივრად იქცეოდა კლიენტისთვის ბავშვთან ერთად: იგი მორჩილად ისმენდა ჩემს მითითებებს, რომ ის მშვიდად უნდა იჯდეს და არ ჩაერიოს და არაფერზე აკეთებდა კომენტარს.

ვანიამ განაგრძო:

-წარმოიდგინე, მე უკვე მაქვს კვირა, მთელი კვირა მივდივარ ექიმებთან! ტვინიც კი გადაიღეს! და მაინც … სხვა ექიმები (აქ ვანიამ ექსპრესიულად შეხედა საზარდულს) … იქ შემეხო. გაშიშვლდა ბურთებზე! გარყვნილები!

863806
863806

ძალიან სერიოზულად ვარ დაინტერესებული:

- ვან, კარგად ხარ? დიახ, და თუ ხალათშია, მაშინ ნამდვილად არ არის გაუკუღმართებული.

ბიჭმა მხრები აიჩეჩა და დედას მიუბრუნდა:

- დედა, ყველაფერი კარგად არის?

დედა თავს აქნევს.

ვანიას ვეუბნები:

- მაშ, მადლობა ღმერთს, ჩვენ გადავწყვიტეთ სასქესო ორგანოები …

- Რა?

- ვან, კვერცხს ნუ ამბობ. უმჯობესია ვთქვათ - "სასქესო ორგანო".

- ასე გეფიცები?

- არა, ეს ჩვეულებრივი სიტყვაა.

- შემიძლია გამოვთქვა "პ …" - ის ნაცვლად?

- საკმაოდ. და სიტყვის ნაცვლად ასო "x".

- ფურცელზე დაწერე, თორემ დამავიწყდება!

- ვან, მე მგონი არ ხარ დებილი. მაგრამ ახლა მოდით უფრო ახლოს შევხედოთ …

ტესტებმა აჩვენა, რომ ბავშვმა კარგად განავითარა მეხსიერების, ყურადღების, აზროვნების ყველა ფუნქცია. შემდეგ ჩავიხედე რვეულებში, რომლებიც ვანინამ ჩემთან ერთად მოიტანა: რა თქმა უნდა, მისი ხელწერა შემაძრწუნებელი იყო. მან გამოავლინა ნევროლოგიური სიმპტომები - თუმცა საკმაოდ მართვადი.

ვანია ეკითხება:

- კარგი, რა არის იქ? მომეცი ფურცელი?

- ვან, რა ფურცელი?

- ფურცელი, რომელზეც შემიძლია სახლში ვიჯდე.

- გინდა გიჟი იყო, ვან?

- რა თქმა უნდა! მათ იქ დიმონა მისცეს! ახლა მას აქვს არა სიცოცხლე, არამედ ზღაპარი!

("დიმონი" მან დაურეკა იმ მეგობრის შვილს, რომელმაც ვანიას დედას მირჩია).

დედა დაჟინებით მიყურებს. Ვამბობ:

- ივან, იმ მომენტის საზეიმოდ გათვალისწინებით, მე და შენ უნდა ავდგეთ. რადგან მე მაქვს სპეციალური განცხადება თქვენთვის.

ბიჭი ოდნავ დამშვიდდა და მორჩილად წამოდგა.

Მე ვაგრძელებ:

- იმედიც ნუ გექნება! შენ ჯანმრთელი ხარ!

შენ უნდა გენახა დედის თვალები …

1358338329_hzschshgnek
1358338329_hzschshgnek

მაგრამ ვანია აგრძელებს დაჟინებას:

- მაგრამ მე ჭკვიანი ვარ! აბა, რა უნდა მისცეთ ფურცელს? შენ ფსიქიატრი ხარ, არა?!

ვიწყებ მისთვის ახსნას:

- ვან, შენ უბრალოდ დახატე სახლი. იმ ადამიანებს, რომელთა სახურავიც ჩამოიშალა, სჭირდებათ ფსიქიატრი. ვისაც აქვს სახურავის გაჟონვა არის ფსიქოთერაპევტი.

- რა მაქვს?

- ტარაკნები გაქვს, ვან. და ოდნავ მიედინება … მე ფსიქოლოგი ვარ.

- აბები დაგეხმარება?

- "ბორბლები" - არ არის ვარიანტი, მათგან ტარაკნები მთვრალები არიან და ირხევიან სახლში. განსაკუთრებით ბევრია საძინებელში - ძილის დროს. და სამზარეულოში ჩვენ არ გვჭირდება მთვრალი ტარაკნები, ისინი შედიან ყველაფერში, რასაც ჩვენ ვჭამთ. და თუ ისინი უკვე შეაღწიეს მისაღებ ოთახში - გამორთეთ შუქი, ყველა თქვენი მეგობარი დაინახავს! ასე რომ, უმჯობესია სახურავი თავად ააწყოთ …

- და რა ვქნათ ტარაკნებთან?

- კარგი კითხვა, ვანია. ტარაკნებით - დაუმეგობრდით და მოლაპარაკება დაიწყეთ.

- რატომ ვიქცევი ასე?

ბიჭს ავუხსენი:

- როდესაც ტარაკნები ანათებენ, ადამიანები აჭერენ გაზს ან მუხრუჭს. როგორც ჩანს, მუხრუჭი არ გაქვს. მე და შენ გავუმკლავდებით ამ მუხრუჭს …

- ყველას აქვს ტარაკნები? ან მხოლოდ მე?

- ყველანი, ვან!

- და დედის?

დედა სკამიდან:

- ვანეჩკა, სავსე!

- Და შენ?

- ნუ ითვლი, ვან.

- და რატომ, შენც ნუ შეანელებ?

- ვანიატკა, იცი, მე ორივე პედლები მაქვს. უბრალოდ, როდესაც ჩემი ტარაკნები ანათებენ, მე მათ ვურევ. გაზზე უნდა დავაბიჯო და მუხრუჭს მივაბიჯებ. და თუ დამუხრუჭება გჭირდებათ, გაზს ვაბიჯებ.

- ჯანდაბა! ანუ ჩემზე ორჯერ უფრო ხშირად ჩხუბობ?!

- ვანია, ვინ თქვა რომ დებილი ხარ?!

- იცი, შენი ტარაკნებიდან გავგიჟდი!

- ძვირფასო, დაიმახსოვრე ერთხელ და სამუდამოდ: ჩემს ტარაკნებს ეძახიან ნაზი და კეთილშობილურ სიტყვას "ნერვები" და ნუ აანთებ, არამედ თამაშობ ხუმრობებს. გესმით რა უფსკრულია ჩვენ შორის?!

- როგორც ჩანს, თქვენც გაქვთ ისინი რკინისგან დამზადებული! მეც ეგ მინდა! იქნებ მეც ფსიქოლოგი გავხდე?

- ბიჭო, თავი დაანებე ჩემს საქმეს! სერიოზული კონკურენტი ხარ! მე კარგად ვარ შენთან და შენ …

- მოდი და ვერ გკითხავ?

მე ვეუბნები დედაჩემს, რომ ახლა მას შეუძლია "გახსნას" და მიიღოს მონაწილეობა საუბარში. ის მაშინვე გასცემს:

- ვანია, დეიდას ხელი და გული ჰკითხე! ვანჩკა, ამ საათნახევარში პირველად გნახე ნორმალური! ვან, რა ჭკვიანი ხარ, საყვარელი … ვანკა, მე შენზე ვგიჟდები!

ვანიას ვეუბნები:

- იმისათვის, რომ ერთად ვიყოთ, ნამდვილად გჭირდებათ ოცნება. გაქვთ ეს?

- მინდა კრავჩენკო ვიყო !!!

- კრავჩენკო?

(დედა ეუბნება:

- ეს არის მისი თანაკლასელი, მოზრდილი, ორი წლით უფროსი და ყველასზე მაღალი.)

ვანია:

- ის ქალებს ხელთათმანებივით ცვლის!

- ვან, თუ გინდა იცოდე, საინტერესო კაცი ხარ … ჩათვალე, რომ მე შენს ფეხებთან ვარ.

(დედა "უკანა რიგიდან":

- და მე, ვან! და ყველა ჩემი მდივანი!)

Მე ვაგრძელებ:

- ვანია, შენც და შენც ამას ვისწავლით, არ ინერვიულო.

- Მერე რა? მართლა ქალებთან?

- ნუ სულელობ, ვანიატკა, რა თქმა უნდა, ეს რეალურია!

ჩვენ უკვე დავშორდით როგორც ახლო ნათესავები. ვანიას დედამ ჰკითხა:

-შეგიძლია ჩაგეხუტო და გკოცო? ეს ჩემთვის მნიშვნელოვანია. ვანკაზე ძალიან ეჭვიანი ვიყავი. მინდა შენც დაელაპარაკო ჩემს ტარაკნებს …

მორცხვად ვპასუხობ:

- აი სხვა! რა სიროფია …

- ოჰ, ჩემი ვანკაც ამას ამბობს!

წამოსულმა, უკვე კართან, ვანიამ მკითხა:

- ისევ აქ მოვალ?

- ვანია, სად მივდივართ ერთმანეთისგან! შენ ჩემი ხარ სიცოცხლის ბოლომდე და შენი გიჟური ოჯახი ჩემი გარანტირებული პენსიაა. მე ვიცოცხლებ მის სანახავად, გპირდები!

- მაშინ მოვეხვიოთ, ან რა … მხოლოდ მე სველი კოცნით, არაფერი?

გირჩევთ: