რატომ არ ესმით ჩემი

ვიდეო: რატომ არ ესმით ჩემი

ვიდეო: რატომ არ ესმით ჩემი
ვიდეო: რატომ არ უპასუხა ქრისტინე იმედაძემ გიორგი გილიგაშვილს და რატომ თვლის, რომ ის არავის მოწონს 2024, მარტი
რატომ არ ესმით ჩემი
რატომ არ ესმით ჩემი
Anonim

თქვენ ცდილობთ რამეს აუხსნათ ადამიანს, უთხარით დეტალურად, მიეცით მაგალითები, გაიმეორეთ, დაღეჭეთ და ასე ბევრჯერ. მაგრამ მას არ ესმის … ეს ნაცნობად ჟღერს? მაშ რატომ ხდება ეს? რატომ არ ესმით სხვებს რისი გადმოცემა გვინდოდა? ჩვენ ვამბობთ, რომ ეს არ არის ნათელი ან სხვა ადამიანი არ არის "საკმარისად მომწიფებული"?

ამ თემაზე კიდევ ბევრი კითხვაა დასმული. შევეცადოთ შევხედოთ მას ოდნავ განსხვავებული კუთხით.

თუ საუბარს და ახსნას ოფიციალურად მიუდგებით, მაშინ ჩვენი გაგება იქნება ფორმალური. თუ თქვენ ცდილობთ სხვას დაუმტკიცოთ რამე პოზიციიდან "მე მართალი ვარ და შენ სულელი ხარ", მაშინ პასუხი საკმაოდ პროგნოზირებადი იქნება. თქვენ შეგიძლიათ სცადოთ გაიგოთ სხვა ადამიანის გრძნობები იმის შესახებ, რასაც ჩვენ ვეუბნებით მას. მას არ უნდა ესმოდეს რის ახსნას ცდილობთ მისთვის. და ეს ნორმალურია. თქვენ შეგიძლიათ სცადოთ იპოვოთ განსხვავებული მიდგომა მის მიმართ, მაგალითად სთხოვეთ აგიხსნათ, თუ როგორ ისმენს ის უკეთესად განმარტებებს.

ასევე კარგი იქნება, თუ თქვენ შეეცდებით გაიგოთ, რატომ გჭირდებათ რაღაცის ახსნა ამ კონკრეტულ ადამიანს. და რატომ სჭირდება მას თქვენი ინფორმაცია და თქვენი გრძნობები. გსურთ მხოლოდ თქვენი აზრის დაკისრება? ან გინდა რომ ამ ადამიანმა რამე გააკეთოს? თუ თქვენ კვლავ გინდათ მიაღწიოთ ურთიერთგაგებას და მიხვიდეთ რაიმე სახის გამოსავალზე? თუ ეს უკანასკნელი, მაშინ შეეცადეთ არა მხოლოდ ისაუბროთ, არამედ მოუსმინოთ თქვენს თანამოსაუბრეს. ვფიქრობ, ეს ხელს შეუწყობს კომპრომისის მიღწევას.

შეეცადეთ ყურადღება მიაქციოთ რას და როგორ ამბობთ. არსებობს ასეთი ხუმრობა: "არა სულელი, არამედ ალტერნატიულად ნიჭიერი". და ეს სხვადასხვაგვარად აღიქმება. ერთი და იგივე იდეის გადმოცემა შესაძლებელია სხვადასხვა სიტყვებით. შეგიძლია თქვა: "შენ ამოიღე ჩემი ტვინი". ან სხვაგვარად შეიძლება გაკეთდეს: "მე ახლა ძალიან დაღლილი ვარ (ან დავიღალე), ნება მომეცით ცოტა დავისვენო, დაახლოებით ოცდაათი წუთი და შემდეგ შეგვიძლია ვისაუბროთ." არსი იგივეა, მაგრამ სიტყვები განსხვავებულია და, შესაბამისად, რეაქციაც შეიძლება განსხვავებული იყოს. თუ თქვენ ამბობთ "შენ მე მაწყენინებ" - ეს აიძულებს შენ დაიცვა თავი, ხოლო ფრაზა "მე შეურაცხყოფილი ვარ ამ სიტყვებით" მეორე პირისთვის ნათელს ხდის რას გრძნობ და არ გიქმნის დამნაშავედ. უმჯობესია სცადოთ ისაუბროთ პირველ პირზე და საკუთარ თავზე და არა სხვათა ქმედებებზე ან საქმეებზე.

ყოველთვის ღირს იმის გათვალისწინება, რომ ყველა ადამიანს არ სურს შენი გაგება. დიახ, ხანდახან ხდება ისე, რომ სხვა ადამიანს უბრალოდ არ სჭირდება ეს რაც არ უნდა ძალისხმევას ცდილობ. და ამის მიზეზი შეიძლება იყოს უსასრულო რაოდენობა. თუ ადამიანს ეშინია სიმაღლის, მაშინ რამდენიც არ უნდა დაარწმუნოთ იგი სიმაღლეზე აწევა, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ის ამას გააკეთებს. და ის მართალი იქნება თავისებურად. რატომ იქნებოდა ის? ამ შემთხვევაში, თქვენ შეგიძლიათ მხოლოდ ერთი რამ გირჩიოთ - მიიღოთ თქვენი დამარცხება. და ეს შენი ბრალი არ არის. ეს უბრალოდ მომხდარი ფაქტია.

გირჩევთ: